Άρε Πατέρα, εσύ που βλέπεις από κει ψηλά, άραγε γελάς ή κλαις με τα χάλια μας; Έλλειψη χιούμορ ή λάσπη και ακραία προπαγάνδα του χειρί...
Άρε Πατέρα, εσύ που βλέπεις από κει ψηλά, άραγε γελάς ή κλαις με τα χάλια μας; Έλλειψη χιούμορ ή λάσπη και ακραία προπαγάνδα του χειρίστου είδους;
Η εκπρόσωπος του καθεστώτος, απόγονος του Γκαίμπελς, Γραμματέας της Ε.Λ.Μ.Ε. Πιερίας και πλαστογράφος των επίσημων κειμένων της, φρόντισε μέσω του email της Ε.Λ.Μ.Ε., το οποίο χειρίζεται σα να είναι το προσωπικό email του άντρα της, να στείλει στις 7/10/2018 στα σχολεία της Πιερίας την άποψή της για τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου:
«Διδακτική Πρόταση για την 28η Οκτωβρίου
Οι εθνικές γιορτές στο σχολείο αποτελούν διδακτική δραστηριότητα με ισχυρό ιδεολογικό πλαίσιο. Σε αυτές «παραμένει επιτακτική ανάγκη να εμπεδωθεί η ιδέα ότι όλοι είμαστε ένα έθνος, ότι όλοι έχουμε τα ίδια – ταξικά – συμφέροντα, και ότι ο εχθρός είναι ο “έξω”, ο “άλλος”».
Οι εθνικές γιορτές επιχειρούν να τονώσουν την εθνική ομοψυχία, την ενότητα ΟΛΟΥ του λαού απέναντι σ’ έναν κοινό εχθρό που έχει αντιμετωπίσει ή θα κληθεί να αντιμετωπίσει στο μέλλον. Είναι χαρακτηριστική, για παράδειγμα, ακόμα και σήμερα η απουσία από τους σχολικούς εορτασμούς της 28ης Οκτωβρίου αναφορών στους δοσίλογους, την ομάδα Χ, την 3 Ε και σε όλους γενικώς τους γερμανοντυμένους Έλληνες ταγματασφαλίτες, που συνεργάστηκαν με τον εχθρό απέναντι στα «κομμουνιστικά μιάσματα».
Ειδικά σήμερα, όπου ο φασισμός και ο εθνικισμός εξαπλώνονται στις συνειδήσεις μεγάλου μέρους του πληθυσμού και όπου ο πόλεμος είναι στις επιλογές των κυρίαρχων τάξεων για να ξαναμοιράσουν ενεργειακούς δρόμους, πόρους, στρατηγικούς σταθμούς, «ο ιστορικός λόγος, λοιπόν, των εθνικών σχολικών γιορτών προετοιμάζει, εάν επιδρά, τον ετοιμοπόλεμο εθνικιστή Έλληνα» (Μπονίδης, 2004: 81)»
Και ακολουθεί μια διδακτική πρόταση που μπορείτε να τη διαβάσετε και να αηδιάσετε με την ησυχία σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση
Παραθέτουμε ένα χαρακτηριστικό κομμάτι για όσους είναι ανυπόμονοι
«Σας κοιτώ και σκέφτομαι: τι να περιμένουν άραγε να δουν σήμερα; Το πιο πιθανό; Τίποτε. Μόνο εικόνες. Να περάσει η ώρα. Κι από αυτές που μένουν στα μάτια πρόσκαιρα. Εικόνες με ήρωες να φωνάζουν «Αέρα!», για τους ηρωικούς Έλληνες που πολέμησαν και αντιστάθηκαν στη ναζιστική θηριωδία και νίκησαν. Τι μένει, όμως, στο μυαλό και στην καρδιά; Φεύγουμε όλοι με εθνική υπερηφάνεια – «ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ, ΖΗΤΩ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ». Κι εσείς, Ελληνόπουλα και μη, ετοιμάζεστε να πολεμήσετε για την πατρίδα. Νέα παιδιά σαν κι εσάς πέθαναν στα βουνά της Πίνδου, στις φυλακές και τις εξορίες, στους δρόμους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης από την πείνα και τις αρρώστιες. Αυτή ήταν η επιλογή τους; Η επιλογή του θανάτου; Άλλοι αποφάσισαν για τη ζωή τους, πριν από αυτούς, γι’ αυτούς. Μάθε, λοιπόν, ποιοι είναι αυτοί που αποφασίζουν για τις τύχες εκατομμυρίων ανθρώπων, με ποιο δικαίωμα και για ποιο λόγο. Μάθε! Μόνο μια λέξη κλειδί θα σου πω: κέρδος, κέρδος των λίγων και ισχυρών. Από αυτό ξεκίνα και ψάξε. Όχι από τις ταυτότητες: Έλληνας, Τούρκος, Γερμανός, Ιταλός, Σκοπιανός, Αλβανός, Ρώσος και ό,τι άλλο.»
Αφού λοιπόν πειστήκαμε ότι Έλληνες, Τούρκοι, Γερμανοί, Ιταλοί, Σκοπιανοί, Αλβανοί και Ρώσοι είμαστε όλοι ίδιοι, έπρεπε να μας υποδείξει ποιος είναι ο εχθρός. Άργησε μόνο τρεις εβδομάδες, αλλά τελικά το βρήκε. Ένας είναι ο εχθρός, ο Βαρδαχούντας.
- Γιατί ρε παιδιά … εεε … σύντροφοι ήθελα να πω; Τι έκανα;
- Είσαι νοσταλγός της χούντας.
Ρε μπας και είμαι; Γεννήθηκα στις 7 Ιουλίου του 1967. Επομένως θα μπορούσες να με πεις και παιδί της χούντας. Θυμάμαι ότι επί χούντας η φρουτόκρεμά μου είχε σχεδόν πάντα μπανάνα. Δυστυχώς η επάνοδος της δημοκρατίας είχε ως αποτέλεσμα η μπανάνα να γίνει είδος πολυτελείας για να ενισχυθεί η κατανάλωση μήλων. «Ένα μήλο την ημέρα το γιατρό τον κάνει πέρα».
Δεν ήταν μόνο ότι χορτάσαμε μπανάνες επί χούντας. Κάθε απόγευμα στις 17:00 έβγαινε στις τηλεοράσεις το πουλί … και αμέσως μετά είχε καραγκιόζη. Στα χρόνια της μεταπολίτευσης στερηθήκαμε τον καραγκιόζη, όμως σήμερα στα χρόνια της αριστεράς οι καραγκιόζηδες είναι τόσοι που πολλοί, που δεν ξέρουμε ποιον να διαλέξουμε.
- Ο καραγκιόζης επαναστάτης της δεκάρας
- Ο καραγκιόζης Πρόεδρος του τίποτα
- Ο καραγκιόζης χανουμάκι
- Ο καραγκιόζης πρωταθλητής της ενόργανης
- Ο καραγκιόζης γραμματικός
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς;
Στο θέατρο σκιών η μεγάλη αδικημένη είναι η γυναίκα του καραγκιόζη, η Αγλαΐα. Η Αγλαΐα συνήθως δεν εμφανίζεται στην σκηνή, αλλά η χαρακτηριστικά γκρινιάρα φωνή της ακούγεται μέσα από το σπίτι του Καραγκιόζη. Είναι πάντα υπομονετική με τα καμώματα του άντρα της και πάντα έγκυος.
Έρχεται όμως κάποια στιγμή που η Αγλαΐα φτάνει στην εμμηνόπαυση (φαλλοκρατικό) και τότε βγαίνει από τις σκιές και διεκδικεί μια θέση στο φως. Και προκειμένου τα φώτα της δημοσιότητας να πέσουν πάνω της, δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει όλα τα κόλπα που έμαθε τόσα χρόνια κρυμμένη στα σκοτάδια.
Κι έτσι φτάσαμε αισίως στο 2018. Τα μέλη του Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. Πιερίας επικοινωνούν μεταξύ τους χρησιμοποιώντας την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, δηλαδή τα email.
Πριν από μερικές μέρες ένας από τους επαναστάτες της δεκάρας και μέλος του Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. προχώρησε σε μεγάλες «αποκαλύψεις» δημοσιοποιώντας με τη χρήση της μονταζιέρας την ανεπίσημη αλληλογραφία μεταξύ των μελών του Δ.Σ.
Έκτοτε εμείς οι γραφικοί σταματήσαμε να απαντάμε στα email. Έλα μου όμως που την ερχόμενη Δευτέρα 29 Οκτωβρίου είναι προγραμματισμένη η πανελλήνια ημέρα διαμαρτυρίας μουσικών σχολείων! Το Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. έχει αποφασίσει να καλέσει εκτός του Μουσικού και τα υπόλοιπα σχολεία να συμμετέχουν στη διαμαρτυρία. Οι διαμαρτυρίες όμως είναι κακές και βλάπτουν σοβαρά το καθεστώς, οπότε πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να αποτραπούν. Το Δ.Σ. αντί να συνεδριάσει προσπαθεί να συνεννοηθεί μέσω των email. Οι διάλογοι έχουν κάπως έτσι:
- Ουγκ, εγώ ντεν καταλαβαίνει, τι είναι αυτά τα δύο κείμενα; Και γιατί στον πίνακα αποδεκτών ο Βαρδαχούντας εμφανίζεται ως Γεώργιος Παπαδόπουλος;
Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος απαντά:
- Ζήτω η 21η Απριλίου.
Συγνώμη, δεν σας φαίνεται λογικό; Μιλάμε για τον εμπνευστή της «εθνοσωτηρίου» επανάστασης. Τι έπρεπε να πει; Ζήτω η Οκτωβριανή επανάσταση;
Η Αγλαΐα όμως δεν τα σηκώνει αυτά. Άλλωστε ήταν η ευκαιρία που περίμενε. Βγαίνει από τις σκιές και αποφασίζει μόνη της εκ μέρους όλου του Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. Στέλνει στα σχολεία, χρησιμοποιώντας το email του άντρα της, δηλαδή το email της Ε.Λ.Μ.Ε. την παραπάνω «απόρρητη» συνομιλία. Έ ρε γλέντια.
Και τώρα;
Την Αγλαΐα απ’ τη φωτιά ποιος θα τη βγάλει;
Ο Carnation που την έχει πιο μεγάλη!
Carnation για τους μη αγγλομαθείς είναι το γαρύφαλλο, κατά προτίμηση το κόκκινο, ασορτί με το πρόσωπο του Carnation, όταν έχει καταναλώσει μεγάλη ποσότητα από νερό της φωτιάς.
Επανάσταση τότε, επανάσταση και σήμερα. Πουλί τότε, πουλιά να φαν κι οι κότες σήμερα.
Η Αγλαΐα είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Όπως μπλόκαρε την διαμαρτυρία των ΕΠΑ.Λ. για τα ολιγομελή, ενημερώνοντας των κυβερνητικό βουλευτή και πιέζοντας τους γονείς των μαθητών να αποφύγουν τα βουλευτικά γραφεία, επιχειρεί τώρα να μπλοκάρει την πανελληνία ημέρα διαμαρτυρίας των μουσικών και καλλιτεχνικών σχολείων, κατά την οποία καλούνται όλα τα σχολεία (και όχι μόνο τα μουσικά και καλλιτεχνικά) να κατέβουν στους δρόμους και να διαμαρτυρηθούν για την κατάντια της παιδείας.
Είναι προφανές ότι μια τέτοια απόφαση δεν την πήρε μόνη της η Αγλαΐα. Έχει την κάλυψη και τη στήριξη όλης της ψευτοαυτόνομης συριζαϊκής συνδικαλιστικής παράταξης, την οποία καλούμε να πάρει επίσημα θέση για την «αυτόνομη» παρέμβαση του εκλεκτού μέλους της.
Όχι Αγλαΐα. Δεν θα σου περάσει. Καλύτερα «τσιράκι του παπά» παρά τσιράκι των Αθλίων. Ε ρε Βεληγκέκας που σου χρειάζεται!
Γιώργος Βαρδαχούντας
