Δεν το θέλω. Συμβαίνει από μόνο του. Όταν ακούω γελοιότητες συνειρμικά έρχονται στο μυαλό μου διάφορα πράγματα από το παρελθόν. Οι fans ...
Δεν το θέλω. Συμβαίνει από μόνο του. Όταν ακούω γελοιότητες συνειρμικά έρχονται στο μυαλό μου διάφορα πράγματα από το παρελθόν. Οι fans της τηλεόρασης θα αναγνωρίσουν εύκολα τις παρακάτω 3 διαφημίσεις:
Διαφήμιση 1η:
Μια φωνή ακούγεται να λέει «Ο μέσος άνθρωπος διαβάζει 2,3 βιβλία το χρόνο». Ο πρωταγωνιστής της διαφήμισης, που κρατάει στα χέρια του ένα βιβλίο, απαντάει:
- Μα αυτό είναι το 3ο βιβλίο που διαβάζω φέτος.
- Να το αφήσεις στη μέση, του απαντάει η φωνή.
- Και πώς θα μάθω τι γίνεται στο τέλος;
- Το υπόλοιπο θα το διαβάσεις του χρόνου.
Ο καημένος υπακούει και κλείνει το βιβλίο. Στη συνέχεια όμως τον τρώει η περιέργεια και προσπαθεί να κλέψει, διαβάζοντας το τέλος του βιβλίου.
- Εεεπ, τον μαλώνει η φωνή σαν άλλος big brother, που παρακολουθεί τα πάντα.
Απογοητευμένος, αναγκάζεται να κλείσει οριστικά το βιβλίο. Θα περιμένει την επόμενη χρονιά για να μάθει το τέλος.
Διαφήμιση 2η:
Ο νεαρός από το delivery κτυπάει το κουδούνι. Γκλιν γκλον. Ο ένοικος του διαμερίσματος του ανοίγει και περιμένει με λαχτάρα να απολαύσει την παραγγελία του.
- Γεια σας. Η πίτσα σας.
- Πίτσα; Μα εγώ σούσι παρήγγειλα.
Μια φωνή ακούγεται να λέει:
- Ο μέσος άνθρωπος παραγγέλνει πίτσα.
- Ναι αλλά εγώ δεν θέλω πίτσα. Θέλω να φάω σούσι. Καταλάβατε;
- Μην κάνεις τον δύσκολο. Πίτσα με αντζούγιες είναι. Ψάρι το ένα, ψάρι και το άλλο.
Ο πελάτης με μισή καρδιά φαίνεται να πείθεται και παραλαμβάνει τη λάθος παραγγελία.
Διαφήμιση 3η:
Πρωταγωνιστής ο μέσος άνθρωπος. Μια φωνή δίνει τα στοιχεία:
Ο μέσος άνθρωπος είναι 41,6 ετών, έχει ύψος 1,71, ζυγίζει 77 κιλά, τα μαλλιά του έχουν μήκος 25 cm, είναι 49% άντρας και 51% γυναίκα, έχει 1,5 παιδιά, φοράει παπούτσι νούμερο 39, είναι 3/4 ίδιος ο μπαμπάς του και 1/4 ίδιος η μαμά του.
Και στις 3 διαφημίσεις το συμπέρασμα είναι το ίδιο. Ο μέσος άνθρωπος δεν υπάρχει.
Ομοίως δεν υπάρχει και ο μέσος αριθμός μαθητών ανά τμήμα. Γιατί είναι παραπάνω από σίγουρο ότι ο μέσος αριθμός μαθητών ανά τμήμα, όπως και αν τον υπολόγισαν οι φωστήρες του υπουργείου δεν μπορεί να είναι 17 ή 20, αλλά 17,3 ή 16,8 και 20,2 ή 19,7 αντίστοιχα. Επίσης όμως δεν υπάρχει και το μέσο εμβαδόν σχολικής αίθουσας ή μέσος αερισμός κλπ
25 μαθητές δεν είναι πολλοί, αν κάνουν μάθημα σε ένα αμφιθέατρο χωρητικότητας 100 ατόμων. 17 μαθητές ή ακόμα και 10 μαθητές είναι πάρα πολλοί, όταν αναγκάζονται να κάνουν μάθημα σε μια αίθουσα 4x4. Είναι προφανές ότι δεν υπάρχουν ή δεν θα έπρεπε να υπάρχουν οριζόντια μέτρα, ίδια για όλους.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ετοιμάζεται να επιβάλει τιμωρίες στους γονείς των παιδιών, που δεν φορούν μάσκα. Άραγε θα τους βάλει να κάνουν 10 κάμψεις; Ή μήπως θα πέφτουν πρόστιμα; Και ποιος θα βεβαιώνει τις παραβάσεις;
Μια καλή ιδέα είναι να υπάρξει ένα τηλεφωνικό νούμερο, όπου τα παιδιά θα καρφώνουν τους συμμαθητές τους ή τους εκπαιδευτικούς, που δεν φοράνε μάσκα. Μία άλλη ιδέα είναι να καρφώνουν τα παιδιά τους συμμαθητές τους στον δάσκαλο ή τον καθηγητή.
- Κυρία, κυρία.
- Τι είναι Μαρία;
- Ο Κωστάκης δεν φοράει μάσκα.
- Κωστάκη δεν ντρέπεσαι; Να πεις στην μαμά σου να πάει να πληρώσει το πρόστιμο των 150 €.
- Μα κυρία την φοράω την μάσκα, δεν με βλέπετε; Την έβγαλα μόνο για μία στιγμή, για να πιω λίγο νερό από το παγουρίνο του ιδρύματος Λασκαρίδη.
Το καλό με τις μάσκες είναι ότι μπορούν οι μαθητές να μασάνε τσίχλα χωρίς να τους παίρνει χαμπάρι ο δάσκαλος. Μόνο που δεν θα μπορούν να κάνουν φούσκες, αλλά δεν μπορεί να έχει κανείς όλα δικά του.
Ο μέσος υπουργός παιδείας θέλει να κάνει τη δική του μεταρρύθμιση. Λίγη σοβαρότητα όμως δεν θα έβλαπτε.
Ο ανεκδιήγητος
