Ο γνωστός συνδικαλιστής και ποιητής της δεκάρας ξαναχτύπησε. Την πρώτη φορά τα έβαλε με τον Μίκη Θεοδωράκη τον οποίο χαρακτήρισε «εθνι...
Ο γνωστός συνδικαλιστής και ποιητής της δεκάρας ξαναχτύπησε. Την πρώτη φορά τα έβαλε με τον Μίκη Θεοδωράκη τον οποίο χαρακτήρισε «εθνικιστή». Την δεύτερη φορά τα έβαλε με όλους τους απλούς πολίτες που συμμετείχαν στο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία χαρακτηρίζοντάς τους «τσιράκια του παπά». Και τώρα επανέρχεται και πάλι με ένα «ποίημα», προϊόν ακατάσχετης μπουρδολογίας, και τα βάζει με τους «υπέργηρους παππούδες» που ψέκασαν με χημικά αυτοί που μέχρι πρότινος έβριζε!!
Το ακατάληπτο κείμενο χρήζει ακατάληπτης απάντησης. Θερμή παράκληση προς τους φιλολόγους που θα διαβάσουν τα δύο «ποιήματα» να τα βαθμολογήσουν και βγάλουν το καλύτερο.
Φωτιά θα πέσει από ψηλά και το νερό θα κάψει
Ήπια από την πηγή ξανά και μου 'καψε τα σωθικά
Σαν ήπια της φωτιάς νερό όλο και πιο πολύ διψώ
Κι αρλούμπες γράφω ένα σωρό πω πω πω πώ πω πω πω πώ
Ο μπάτσος άλλαξε … κι απλώς … έγινε κύριος καλός
Την πέτρα πια δεν του πετώ, τα δακρυγόνα του ποθώ
Παππούλη πήγες στη βουλή, δάκρυα σού 'ρθανε βροχή
Τη σύνταξή σου πεθυμάς, κάτι μου λέει πως θα τις φας
Μαύρα κοράκια, κόκκινα κοράκια
Τι προμηνάνε τα μαύρα και τα κόκκινα κοράκια;
Ο ποιητής φανφάρας
Χιιικ
Παραθέτουμε αυτούσιο και το «άλλο ποίημα» για να γίνει και η σύγκριση. Όποιος έχει την καλοσύνη, ας κάνει και μία μετάφραση και ας μας την στείλει.
Η χειμερινή δειλοσύναξη τραμπούκων.
Προς τους υπέργηρους παππούδες.
Στους ζηλωτές της πρόσκαιρης γνωστικής πενίας
Προσφέρουμε «τα διασωθέντα της πίστης κειμήλια»
με ορθοκρησία παραδίδουμε ψυχή ,
στον κόσμο που ζυμώνεται
όχι για στέγη, μα για πόλη.
Κι αν κάποιοι
καπηλεία και φθόνο ορέγονται
εντούτοις αδυναμία και φόβο αισθάνονται
καθόσον τα ανομήματά τους
έχουν όψη
Όψη θυλακτηρίου χρήματος
Όζου διαφθοράς
και προϊούσας σήψης.
Προβληματίζουν μόνον
ότι δεν σήπονται επιτυχώς
μα συμβιώνοντας με πρωτόζωα
σε νεοδεξιά φορμόλη,
εκκολάπτουν
στην αρχαία σκουριά του μεσαίωνα.
Τα κειμήλιά μας λοιπόν.
Μνημονεύοντας
το Ρήγα, και τον Άρη.
Ηλιού και Αναγνωστάκη.
Με πίστη
με αδιαμεσολάβητη αλληλεγγύη
που νικά αδιαλείπτως
και ενίοτε σκοντάφτοντας ,
το θειάφι παραμερίζοντας,
βαδίζει.
Στους ηθικούς ,της ακροδεξιάς παραζάλης αυτουργούς
στους πνευματικούς, των ομάδων κρούσης συνεργούς
στους αυτόκλητους τροχιόδρομους της κάλπης
Γνωρίζουμε
Ότι το πιο βαθύ σκοτάδι θα επιστρέφει
ως επικίνδυνη φάρσα
όσο οι τύχες δε θάναι στα δικά μας χέρια,
να τεχνουργούν υποκείμενα
μιας παρατεταμένης εγκυμοσύνης,
ωραίας.
Και είναι.
