Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί, Ὃλοι μας, ἀπό σήμερα καί γιά σαράντα ἡμέρες θά λέμε ὁ ἕνας στόν ἄλλο: «Χριστός Ἀνέστη».
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Ὃλοι μας, ἀπό σήμερα καί γιά σαράντα ἡμέρες θά λέμε ὁ ἕνας στόν ἄλλο: «Χριστός Ἀνέστη».
Λέγοντας τόν ἀναστάσιμο αὐτόν χαιρετισμό, δύο ἐρωτήματα γεννιοῦνται:
Καταλαβαίνουμε τόν ἀντίκτυπο πού ἔχει τό γεγονός τῆς Ἀνάστασης τοῦ Χριστοῦ στή ζωή μας;
Καταλαβαίνουμε, ἐπίσης, σέ τί ἐπηρεάζει τή ζωή τῶν ἄλλων γύρω μας, ἡ δική μας πίστη στήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ;
Γράφει ὁ ἀπόστολος Πέτρος: «Ὁ Θεός, ἀπό τή μεγάλη του εὐσπλαχνία, μᾶς ἀναγέννησε σέ μία ζωντανή ἐλπίδα, μέσω τῆς Ἀνάστασης τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, γιά νά κληρονομήσουμε μία ἄφθαρτη καί ἀμόλυντη καί ἀμάραντη κληρονομιά».
Δηλαδή, ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἀλλάζει καί τή δική μας τή ζωή. Ὅποιος κατηχηθεῖ καί πιστέψει στήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ καί βαπτιστεῖ, ξαναγεννιέται, γίνεται νέος ἄνθρωπος! Μέ τήν πίστη καί τό βάπτισμα
Ἀνασταινόμαστε καί ἐμεῖς πνευματικά,
Μπαίνουμε σέ μία νέα ζωή,
Περιμένουμε μέ ἐλπίδα νά ἀναστηθοῦμε μετά θάνατο.
Νέα ζωή σημαίνει, ὅτι ζοῦμε σήμερα ἐδῶ στή γῆ μέ ἕνα νέο τρόπο, ἐπειδή περιμένουμε μία νέα ζωή αἰώνιας εὐτυχίας, μετά τόν θάνατο. Ἡ ζωή μας παίρνει νέο προσανατολισμό.
Πόσοι, ἀπό ὅλους ἐμᾶς, τούς βαπτισμένους, ζοῦμε ἀναγεννημένοι;
Πόσοι ζοῦμε μέ αὐτήν τήν ἐλπίδα καί τήν προσδοκία τῆς αἰώνιας ζωῆς;
Πόσοι μεταδίδουμε τή χαρά τῆς ἐλπίδας γιά μία αἰώνια κληρονομιά;
Πόσοι ἀπό τήν ἐλπίδα αὐτή γινόμαστε χαρούμενοι, ὥστε νά τή μαρτυροῦμε γύρω μας;
Τό πρόβλημα εἶναι ὅτι, ὅσοι λέμε ὅτι πιστεύουμε στήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ καί περιμένουμε τή δική μας Ἀνάσταση, δυσκολευόμαστε νά τή μεταδώσουμε γύρω μας: στήν οἰκογένεια, στήν ἐργασία, στή γειτονιά.
Ὁ Χριστός μᾶς ἀνέθεσε μία ἀποστολή ὡς Ἐκκλησία: «Εἶστε τό φῶς τοῦ κόσμου, τό ἁλάτι τῆς γῆς, τό προζύμι». Ὁ κόσμος δέν βρίσκει νόημα στή ζωή του, καί εἶναι θλιμμένος ἤ ἀπελπισμένος ἤ ἀγανακτισμένος. Ὁ κόσμος δέν βλέπει πουθενά τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, πού μποροῦμε νά δοῦμε ἐμεῖς ὡς μαθητές τοῦ Ἀναστημένου Χριστοῦ. Ποιός θά μαρτυρήσει ὅτι ἡ ζωή ἔχει νόημα; Καί ἡ ζωή ἔχει νόημα, ἐπειδή ὁ Χριστός ἀναστήθηκε καί ἔγινε αἴτιος ζωῆς καί ἀνάστασης γιά ὅλους μας.
Ἄν, ὅμως, ἐμεῖς δέν εἴμαστε ἱκανοί νά φωτίσουμε τόν κόσμο, ποιός θά τούς φωτίσει; Καί αὐτός ὁ κόσμος μπορεῖ νά εἶναι τά παιδιά μας, τά ὁποῖα ἀπομακρύνονται ἀπό τήν Ἐκκλησία, καί ἑπομένως ἀπό τήν πίστη καί τήν ἐλπίδα. Ὅταν μεγαλώσουν, ποιόν θά φωτίσουν μέ τήν σειρά τους; Οὔτε κἄν τά δικά τους παιδιά!
Ποῦ πᾶμε λοιπόν;
Τί ὠφελοῦν οἱ τελετές τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας καί τά «Χριστός Ἀνέστη»;
Ποιόν πείθουμε ὅτι πράγματι ὁ Χριστός ἀναστήθηκε καί γι᾿αὐτό ἡ ζωή μας ἀλλάζει;
Δέν ἀρκοῦν λοιπόν οἱ τελετές. Χρειαζόμαστε νά κατηχηθοῦμε ἀπό τήν ἀρχή, γιά νά γνωρίσουμε καί νά βιώσουμε τό Εὐαγγέλιο τῆς σωτηρίας μέ τέτοιο τρόπο, ὥστε νά φωτίζουμε ὅποιον πλησιάζει!
Μέχρι τότε, ἄς προσευχηθοῦμε: τό Ἅγιον Πνεῦμα, στό ὄνομα τοῦ Ἀναστημένου Χριστοῦ, νά διατηρεῖ σέ ὅλους μας τή χαρά τῆς πίστεως στήν Ἀνάσταση!
Διότι ὁ «Χριστός Ἀνέστη», γιά νά ἀναστηθοῦμε ἐμεῖς καί νά βοηθήσουμε καί ἄλλους νά ἀναστηθοῦν μαζί Του!
Καλό καί Εὐλογημένο Πάσχα !
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Κ ί τ ρ ο υ ς Γ ε ώ ρ γ ι ο ς
