Η συνεχής υποχώρηση των μισθών και η επέκταση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης υπονομεύουν τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος.
Η συνεχής υποχώρηση των μισθών και η επέκταση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης υπονομεύουν τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος.
Η συνεχής υποχώρηση των μισθών και η επέκταση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης υπονομεύουν τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος, παρά τις αλλεπάλληλες παρεμβάσεις στις συντάξεις.
Σύμφωνα με ειδικούς της κοινωνικής ασφάλισης, όπως διαμορφώνονται πλέον οι μέσοι μισθοί, απαιτούνται οι ασφαλιστικές εισφορές δέκα εργαζομένων για να πληρωθεί μία σύνταξη, ενώ πριν από την κρίση χρειάζονταν οι εισφορές μόνο (;) 4 εργαζομένων.
Η επιδείνωση αυτής της σχέσης καταδεικνύει το πρόβλημα βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος, βασικό χαρακτηριστικό του οποίου είναι πως οι σημερινοί εργαζόμενοι πληρώνουν εισφορές των υφιστάμενων συνταξιούχων.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΦΚΑ, από την ανάλυση, από την ανάλυση των περιοδικών δηλώσεων (ΑΠΔ) του Μαΐου του προηγούμενου έτους, ο μέσο μισθός 1,4 εκατ. εργαζομένων με πλήρη απασχόληση ήταν 1.176 ευρώ μεικτά.
Οι μέση μεικτή αποδοχή 588.000 εργαζομένων με μερική απασχόληση ήταν 394 ευρώ.
Ο αριθμός των τελευταίων αυξήθηκε σχεδόν κατά 11% σε σύγκριση με ένα χρόνο νωρίτερα.
Από τα ίδια στοιχεία προκύπτει ότι οι αμοιβές είναι υψηλότερες στις μεγαλύτερες επιχειρήσεις.
Συγκεκριμένα, στις επιχειρήσεις με λιγότερους από δέκα μισθωτούς, ο μέσος μισθός πλήρους απασχόλησης ανέρχεται στο 58,90% του μέσου μισθού στις επιχειρήσεις με πάνω από δέκα εργαζόμενους.
