Page Nav

{fbt_classic_header}

Τελευταια νεα:

latest

Έτσι γεννήθηκαν οι μαφιόζικες ''οικογένειες''

Την Αστυνομία τη συμφέρει η παρανομία. Όταν παίζει μπάλα ο παράνομος, τότε βγάζουν ένα δεύτερο και πολύ καλύτερο μεροκάματο οι πονηροί μ...

Έτσι γεννήθηκαν οι μαφιόζικες ''οικογένειες''
Την Αστυνομία τη συμφέρει η παρανομία. Όταν παίζει μπάλα ο παράνομος, τότε βγάζουν ένα δεύτερο και πολύ καλύτερο μεροκάματο οι πονηροί μπάτσοι. Δεν νοείται οργάνωση της παρανομίας χωρίς τη συνεργασία με εκείνους τους αστυνομικούς που απαιτούν μερίδιο στα κέρδη.

Η ποτοαπαγόρευση στην Αμερική έχει την προϊστορία της, όμως άρχισε να παίζει δυνατά και νόμιμα από τα τέλη της δεκαετίας '20 του περασμένου αιώνα.

Με την ποτοαπαγόρευση στήθηκαν επιτόπου συνδικάτα του εγκλήματος. Γιγαντώθηκαν οι μαφιόζικες «οικογένειες». Για να εξυπηρετήσουν στην παρανομία το καταναλωτικόν κοινόν. Και η μπατσία τι βιόλα βαράει; Αποστολή της να κυνηγάει τους παράνομους, θα πεις. Βεβαίως, όμως εκείνους τους παράνομους που κάνουν λαθρεμπόριο ποτών και δεν τα έχουν βρει με τους πονηρούς μπάτσους.

Το εργατικό κίνημα. Το κίνημα του υπαρξισμού. Το κίνημα του σοσιαλισμού. Το κίνημα του life style. Το κίνημα του αναρχισμού. Η νέα τάση στη μόδα. Η νέα τάξη πραγμάτων. Ο σουρεαλισμός. Ο κλασικισμός. Ο μοντερνισμός. Ο χιτλερισμός. Το νέο κύμα. Η νουβέλ βαγκ. Λέξεις. Ταμπέλες.

Πριν από εκατό χρόνια, λοιπόν, στις ΗΠΑ έπαιξε πολύ δυνατά και το κίνημα της ποτοαπαγόρευσης. Αρκετές πολιτείες των ΗΠΑ, ιδιαίτερα στο νότο, έφτιαξαν νόμους και απαγόρευαν το αλκοόλ. Και, μάλιστα, αρχές του περασμένου αιώνα, παραμονές του Α' παγκοσμίου πολέμου, θεωρούνταν πατριωτική πράξη να μην παράγεται αλκοόλ, να μην πουλιέται ούτε μπύρα. Και επειδή οι περισσότερες ζυθοποιίες ήταν γερμανικές, βάρεσε κόκκινο ο αντιγερμανισμός.

Είδες η μπύρα! Ό,τι πίνεται είναι κακό, βλαπτικό και ανήθικο, γι' αυτό στο παιχνίδι του κινήματος του αντιαλκοολισμού μπαίνουν θρησκευτικές οργανώσεις και μικρά πολιτικά κόμματα που ψάχνονται να πάρουν θέση στο χάρτη. Η φανατίλα της εποχής ενάντια στο αλκοόλ είναι η ευκαιρία σε κάποιους βαρεμένους, αλλά και σε τυχοδιώκτες, να πουλήσουν ηθική και πατριωτισμό.

Στις 16 Ιανουαρίου, σα σήμερα το 1919, όταν στην Ευρώπη σφύριξαν λήξη του ματς στον πόλεμο, τροποποιείται το Σύνταγμα των ΗΠΑ και δεν επιτρέπεται η πώληση αλκοόλ. Τα τρία τέταρτα των αμερικανικών πολιτειών πειθάρχησαν.

Ποιά είναι η συνέχεια. Κανένα κράτος, κανένα καθεστώς ποτέ των ποτών δεν μπορεί να επιμένει στην απαγόρευση. Όλα, τα πάντα όλα, κάποια στιγμή θα επιτραπούν. Θα νομιμοποιηθούν. Όπως συνέβη με την πορνεία. Με την ομοφυλοφιλία. Με την οπλοφορία. Ακόμα και τα ναρκωτικά, αναφέρομαι στα σκληρά, ηρωίνες και κοκαίνες, κάποτε θα επιτραπούν κι αυτά.

Ούτε ο Θεός, κανένας Θεός είναι ικανός να αντιστέκεται για πάντα στις επιθυμίες του κόσμου. Γι' αυτό οι θρησκείες με τα χρόνια και τους καιρούς κωλομπαρεύουν τα «Όχι» τους και τα «Πρέπει» τους. Γι' αυτό υποχρεώνονται να βάζουν νερό στο κρασί τους οι ιδεολόγοι κάθε κοπής παίρνουν την εξουσία. Δεν γίνεται διαφορετικά.

Φοβερά πράγματα. Νομιμοποιείται η ποτοαπαγόρευση και άνοιξαν οι πύλες της κολάσεως. Σαρώνει η μαύρη αγορά! Η γαμώ την κονόμα για συμμορίες που οργανώνονται περισσότερο μεθοδικά. Τα σημεία πώλησης αλκοόλ είναι διπλάσια(!), κοντά στα 30.000, σε σύγκριση με τις κάβες και τα μπαρ την εποχή της νομιμότητας. Γιατροί ξεσκίζουν στις αρπακτές συνταγογραφόντας παραμύθι σε «ασθενείς» να αγοράζουν ουίσκυ από τα φαρμακεία, που μόνον αυτά το διέθεταν για ιατρικούς λόγους.

Ο Αλ Καπόνε γιγαντώνεται. Οι μισοί μπάτσοι του Σικάγου είναι στο pay-roll του αρχιμαφιόζου. Οι ιδιοκτήτες των παράνομων αποστακτηρίων αλλά και οι διακινητές είναι «λαϊκοί ήρωες» διότι βοηθούν την εθνική οικονομία, δίνουν δουλειά σε περίοδο ανεργίας, τότε στο κραχ, στην Μεγάλη οικονομική Ύφεση.

Αυτές ήταν οι συνέπειες της ποτοαπαγόρευσης. Το κράτος να χάνει 500 εκ. δολάρια το χρόνο από τη φορολόγηση του αλκοόλ, να οργανωθεί η εγκληματικότητα, να διαφθαρεί η αστυνομία. Μη το λησμονήσω. Διαδηλώσεις στους δρόμους με πλακάτ «We want beer» επειδή η κυβέρνηση απαγόρευσε την παρασκευή, διακίνηση, εισαγωγή από το εξωτερικό και πώληση αλκοολούχων ποτών.

Τελικά, ο Φραγκλίνος Ρούζβελτ, του δημοκρατικού κόμματος, λάτρης του μαρτίνι, έχει κι αυτό τη σημασία του, στον προεκλογικό αγώνα του 1932 υποσχέθηκε Άρση της Ποτοαπαγόρευσης. Τελικά, αυτή αποφασίστηκε στις 5 Δεκεμβρίου 1933, όταν το Κογκρέσο δέχθηκε σχετική τροποποίηση του Συντάγματος.

Καταργήθηκε στις ΗΠΑ η ποτοαπαγόρευση, που είχε δώσει τη μοναδική ευκαιρία για δεσμούς υπόγειους ανάμεσα στην αστυνομία και τη μαφία, που ακόμα μέχρι και σήμερα κρατιούνται. Με κώδικα.

Ο αποδυτηριάκιας