Όσοι έχουν παρακολουθήσει την αρθρογραφία μου, γνωρίζουν ότι ή γλώσσα μου ή η πένα μου, αν θέλετε είναι «κοντή», όταν πρόκειται για «γλε...
Όσοι έχουν παρακολουθήσει την αρθρογραφία μου, γνωρίζουν ότι ή γλώσσα μου ή η πένα μου, αν θέλετε είναι «κοντή», όταν πρόκειται για «γλείψιμο» και «κοφτερή», όταν πρόκειται για «κριτική».
Ειδικά ο Δήμος Κατερίνης έχει βρεθεί πολλές φορές στο στόχαστρο, αφού έχει δώσει επανειλημμένα αφορμές για αρνητική κριτική. Ωστόσο του στραβού το δίκιο να λέγεται. Και ο στραβός Δήμος μας αυτή τη φορά πέτυχε διάνα.
Βγήκα με αρνητική διάθεση, ψάχνοντας λόγους για θάψιμο. Την «πάτησα» όμως.
Το πάρκο φωτισμένο με φόντο το αυγουστιάτικο φεγγάρι. Συνάντησα 4 μπάντες, dj’s, ξυλοπόδαρους, παιχνίδια για παιδιά, events, ποπ κορν, μαλλί της γριάς. Το πιο σημαντικό όμως. Συνάντησα χαρούμενα πρόσωπα.
Χιλιάδες κόσμου ξεχύθηκαν στο πάρκο της Κατερίνης να απολαύσουν την πανσέληνο. Μπουχτισμένοι συμπολίτες μας, που βγήκαν να ξεσκάσουν, ν’ αλλάξουν παραστάσεις, να ξεχαστούν. Παιδιά χαρούμενα, που διασκέδασαν με την ψυχή τους, νεολαία που λικνιζόταν στους ρυθμούς της μουσικής, αλλά και ηλικιωμένοι, που φαίνεται να απολάμβαναν την κοσμοπλημμύρα.
Και κάπου εκεί ανάμεσα στο πλήθος και ο Δήμαρχος καμαρωτός σαν παγόνι. Δικαιολογημένα όμως αυτή τη φορά και μπράβο του, αφού κατάφερε σε μη προεκλογική περίοδο, να δώσει μια νότα αισιοδοξίας στην κακόμοιρη πόλη μας.
Άρτος και θεάματα, θα πουν κάποιοι. Μπορεί να είναι κι έτσι. Ωστόσο μερικές φορές, ειδικά όταν τα πράγματα πηγαίνουν τόσο χάλια, χρειάζονται κι αυτά. Μια τονωτική ένεση αισιοδοξίας, μήπως και αλλάξει η διάθεσή μας.
Μπορεί να μας στοίχισε λίγο παραπάνω. Μπορεί τα γραφεία της ανίκανης Ένωσης Γονέων να παραμένουν για δεύτερο χρόνο κλειστά (για να μη ξεχνιόμαστε), όμως η αλήθεια πρέπει να λέγεται. Και έχει μεγαλύτερη αξία, όταν ο καλός ο λόγος λέγεται από αυτόν, που δεν τον λέει εύκολα, όπως ο γράφων.
Συγχαρητήρια λοιπόν στο Δήμο Κατερίνης, ελπίζοντας ότι στο μέλλον θα δώσει και άλλες αφορμές για να συνεχίσουμε το «λιβάνισμα», διαφορετικά το λιβάνι θα χρησιμοποιηθεί απλά για να ξορκίσουμε το κακό.
Σταματάω εδώ το «γλείψιμο», πριν μου γίνει συνήθεια και βγαίνω σεληνιασμένος στο μπαλκόνι να τιμήσω την πανσέληνο.
Αουουουουουουου!
Αουουουουουουου!
Γιώργος Βαρδακώστας
