Το graffiti της αμαρτίας Η είδηση δεν είναι καινούργια. Προβληματιστήκαμε, αν πρέπει να τη δημοσιεύσουμε. Κι αν μας χαρακτηρίσουν εθνι...
 |
| Το graffiti της αμαρτίας |
Η είδηση δεν είναι καινούργια. Προβληματιστήκαμε, αν πρέπει να τη δημοσιεύσουμε. Κι αν μας χαρακτηρίσουν εθνικιστές; Έχουμε το δικαίωμα να ερεθίσουμε τον πατριωτισμό σας; Κι απ' την άλλη, σιγά την είδηση. Κάποιοι πιτσιρικάδες έκαναν graffiti σ' έναν τοίχο και τους συνέλαβαν. Ε και;
Μετά όμως το ξανασκεφτήκαμε. Το συνδυάσαμε με τα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας τελευταία και δεν κρατηθήκαμε.
Ας δούμε πρώτα την είδηση:
Την περασμένη Κυριακή το απόγευμα, μια παρέα φίλων στην Ηγουμενίτσα, αποφάσισαν να ζωγραφίσουν την Ελληνική Σημαία στην επιφάνεια ενός παλιού υδραγωγείου, στην περιοχή Αμπέλια. Ένα υδραγωγείο, το οποίο ήταν ήδη ζωγραφισμένο με οπαδικά συνθήματα και βρισιές.
Το αποτέλεσμα όμως ήταν πολύ διαφορετικό από αυτό που θα περίμεναν. Μετά από ανώνυμη καταγγελία, στο σημείο κλήθηκε η αστυνομία, άντρες της οποίας συνέλαβαν τα 6 άτομα της παρέας και τα οδήγησαν στο Αστυνομικό Τμήμα. Φθορά ξένης περιουσίας. Έχουμε τρελαθεί τελείως;
Οι πιτσιρικάδες το συνηθίζουν. Παίρνουν τα σπρέι και ζωγραφίζουν στους τοίχους. Μερικές φορές είναι απλές μουντζούρες. Άλλες φορές πάλι, απλώς πρόκειται για το καλλιτεχνικό τους ψευδώνυμο (tags). Υπάρχουν όμως και φορές, που πρόκειται για πραγματικά έργα τέχνης. Όπως και να 'χει το graffiti υπάρχει παντού.
Στα προαύλια των σχολείων, κάτω από γέφυρες, σε παλιά εγκαταλειμμένα κτίρια, ακόμα και μερικά από τα τρένα μας είναι "διακοσμημένα" με αυτού του είδους τα καλλιτεχνήματα. Και βέβαια δε φαίνεται να ενοχλείται κανείς. Εννοείται πως και η αστυνομία κάνει τα στραβά μάτια.
Και τώρα ξαφνικά τι έγινε; Κάποιοι κατάφεραν και ποινικοποίησαν την Ελληνική Σημαία. Αυτή, για την οποία οι πρόγονοί μας έχυσαν το αίμα τους. Αυτή, που υμνούμε στις σχολικές γιορτές (γιορτή της σημαίας). Αυτή, που δεν τολμάμε πλέον να υψώνουμε στα σχολειά μας και στα δημόσια κτίρια.
Είμαστε μήπως υπό κατοχή και απαγορεύτηκαν τα εθνικά μας σύμβολα; Υπάρχει κάποιος, που ενοχλείται; Δεν πρέπει να βλέπουν οι πρόσφυγες το σταυρό για να μην ερεθίζονται;
Σε όλους αυτούς , που ενοχλούνται από τη θέα του εθνικού μας συμβόλου αφιερώνουμε τα ακόλουθα ποιήματα:
Στη σημαία μας
Της πατρίδας η σημαία
έχει χρώμα γαλανό
και στη μέση χαραγμένο
έναν κάτασπρο σταυρό.
Κυματίζει με καμάρι
Δεν φοβάται τον εχθρό
σαν τη θάλασσα είναι γαλάζια
και λευκή σαν τον αφρό.
Η Σημαία
Πάντα κι όπου σε αντικρίζω
με λαχτάρα σταματώ
και περήφανα δακρύζω
ταπεινά σε χαιρετώ
Δόξα αθάνατη στολίζει
κάθε θεία σου πτυχή
και μαζί σου φτερουγίζει
της πατρίδας η ψυχή.
Γαλανόλευκη Σημαία
Γαλανόλευκη Σημαία
σαν περνάς καμαρωτά
ποια ματάκια δεν δακρύζουν
ποια καρδούλα δεν χτυπά
βλογημένη από τον Χριστό μας
τα ζαφείρια του ουρανού
με τα κρίνα τα άσπρα σμίγεις
σύμβολα καρδιάς και νου
Λευτεριάς και περηφάνειας
φυλαχτό μας ιερό
κι ανεμίζεις πάντα ολόρθη
με όποιο άνεμο ή καιρό
Στης βαρκούλας κάθε ονείρου
το κατάρτι εσύ ψηλά
κι όλο δαφνοστολισμένη
πρίμα η βάρκα μας κυλά.
Σαν περνάς και κυματίζεις
στέκουν όλοι προσοχή
κι οι ελεύθεροι του κόσμου
σε έχουν πίστη,προσευχή!
Τώρα πάλι κυματίζεις
και παντού χαρά σκορπάς
κι όλο πιο ψηλά ανεβαίνεις
κι όλο προς την δόξα πας.
Στη σημαία
Σαν τη μανούλα τη γλυκιά
και σαν τη Παναγία
τόσο σημαία σ' αγαπώ
και σου 'χω εγώ λατρεία.
Καθώς τ' αγέρι που φυσά
ψηλά σε ξεδιπλώνει
σα τη γαλάζια θάλασσα
είσαι και σαν το χιόνι.
Έχεις κι ένα χρυσό σταυρό
κι είσαι γεμάτη χάρη
κι έχω χαρά να σε κρατώ
Σημαία με καμάρι.
Και σε όποιον αρέσει. Άμα δε γουστάρετε, να πάτε αλλού
