Φαήλος Κρανιδιώτης Διάβασα το μακροσκελές άρθρο του φίλου Άδωνι περί της διαγραφής μου. Σε μεγάλο κόπο τον έβαλαν κι έχω τύψεις. Μά...
 |
| Φαήλος Κρανιδιώτης |
Διάβασα το μακροσκελές άρθρο του φίλου Άδωνι περί της διαγραφής μου. Σε μεγάλο κόπο τον έβαλαν κι έχω τύψεις. Μάλλον έφτασαν πολλά συχαρίκια στην Συγγρού.
Η αλήθεια είναι πως δεν παραδειγματίστηκα ποτέ από τα ρεσιτάλ σαβουάρ βιβρ αστικών αξιών και συμπεριφοράς, που έχει δώσει επί χρόνια από τις εκπομπές του, με το απαράμιλλο
στυλ του, που πάντοτε θύμιζε Βουλή των Κοινοτήτων.
Θυμάμαι εξαιρετικές στιγμές. Τρε μπιεν.
στυλ του, που πάντοτε θύμιζε Βουλή των Κοινοτήτων.
Θυμάμαι εξαιρετικές στιγμές. Τρε μπιεν.
Διαβάζοντας, κατάλαβα πόσο τρομακτικό ήταν τελικά αυτό που έγραψα. Ο Άδωνις, όπως προφανώς και η Γεροβασίλη και ο Κυριάκος, διαβάζοντας την ανάρτηση μου, άκουσαν στ’ αλήθεια τα πέταλα των αλόγων του Πλαστήρα και του Γονατά, που μαζί με την επαναπατριζόμενη Στρατιά ανέβαιναν την Πειραιώς για να μπαγλαρώσουν τον Τσίπρα και τους υπουργούς του. Με είδαν ανακληθέντα από την Εφεδρεία, με την στολή του Υπολοχαγού, σε εκτέλεση της απόφασης του Έκτακτου Στρατοδικείου, να τους δένω τα χέρια μπροστά από τα κυπαρίσσια. Στην Τασία ίσως να της άναψα και το τελευταίο τσιγαράκι, διότι φουμάρει αρειμανίως και δεν θα της το στερούσα της παλαίμαχης συναδέλφου. Το ‘χε πει κι ο Καββαδίας, το σώζει ο Τάσος Κόρφης στο μνημειώδες έργο του για την ζωή και το έργο του Μαραμπού. Στο δίλημμα ως ναυαγός στο ερημονήσι, τσιγάρο ή γυναίκα, απάντησε απνευστί τσιγάρο.
Με πολύ ενδιαφέρον διάβασα και την παρομοίωση μου με τους αντάρτες του ΔΣΕ, που δεν τηρούσαν τους αστικούς νόμους. Το πήγα παραπέρα. Είδα τον Κυριάκο στην θέση του Σοφούλη, πάνω από τους χάρτες, στο πλάϊ του Τσακαλώτου κι εμένα με τους …μητραλίες.
Είπε και πως το σχόλιο μου μας έκανε να μοιάζουμε με τον ΣΥΡΙΖΑ και πως τους προσέφερα «ξαφνική και ανέλπιστη βοήθεια». Ήταν ο Κυριάκος με το μαχαίρι στα δόντια, έτοιμος να πάρει τον Γράμμο/εξουσία, κι εγώ του έβαλα τρικλοποδιά, ενώ κράτησα όρθιο το σταυραδέρφι μου τον Αλέξη.
Λοιπόν, μην φοβάστε, ούτε εσύ, ούτε η Γεροβασίλη, ούτε ο Κυριάκος. Ο Πλαστήρας πέθανε, το ίδιο κι ο Γονατάς. Και τα άλογα τους το ίδιο. Δεν θα ακούσουν οι σύντροφοι πέταλα στην άσφαλτο και σκονισμένα άρβυλα από το Δορύλαιον και το Κάλε Γκρότο. Ο Στρατός τώρα στήνει hot spot και σερβίρει γεύματα. Στον Πειραιά, όπου αποβιβάστηκαν ηττημένοι νικητές οι δυο παππούδες μου, αποβιβάζονται μόνο οι στρατιές προσφύγων και λαθρομεταναστών, που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική των ανοικτών συνόρων.
Δεν συνελήφθη η κυβέρνηση, δεν ανακλήθηκα από την εφεδρεία και δεν θα δέσω τα χέρια του Μουζάλα. Κι η Τασία φουμάρει στο γραφείο της και θαυμάζει ανενόχλητη τα έργα της.
Και το Γουδί, όπως το ξέρω ή Γουδή που γράφουν μερικοί, δεν ήταν κατσαπλιάδικο της αριστεράς και αναρχία αλλά συντεταγμένη απονομή δικαιοσύνης από αληθινούς ήρωες της Αστικής Παρατάξεως, όπως την λες, σε βάρος αυτών που θεωρήθηκαν τότε υπεύθυνοι μιας καταστροφής.
Οι ιστορικές αναφορές, αγαπητέ Άδωνι, ενίοτε γίνονται για να δοθεί έμφαση, όπως εν προκειμένω στην εθνική ανάγκη τιμωρίας για τα δυο τεράστια εγκλήματα που έκαναν ο ΣΥΡΙΖΑ κι η ψευτοδεξιά ορντινάτσα του: ένα σε βάρος της οικονομίας με την τυχοδιωκτική διαπραγμάτευση κι ένα σε βάρος της εθνικής ασφάλειας και κοινωνικής συνοχής με το μπάτε σκύλοι αλέστε και το άρατε πύλας στο μεταναστευτικό. Και δη την επομένη έκανα με άλλη ανάρτηση την ρεαλιστική αναγωγή στο σήμερα. Πως δηλαδή η ΝΔ θα έπρεπε να υποσχεθεί και υλοποιήσει δυο εξεταστικές για τα παραπάνω. Όχι όμως σαν τις άλλες. Εξεταστική, Ειδικό Δικαστήριο και φυλακή.
Ποιος προσέφερε υπηρεσία στον ΣΥΡΙΖΑ, εγώ με την σκληρή ιστορική αναφορά μου ή αυτός που έσπευσε να ικανοποιήσει την Γεροβασίλη ενώ υπήρχε θέμα Μουζάλα, που είπε αυτό που η μισή αριστερά λέει δημόσια κι η άλλη μισή μεταξύ της για το Μακεδονικό;
Και θα θυμίσω σε τι κυρίως διαφέρει η παράταξη των εθνικών αστικών αξιών από την τυχοδιωκτική αριστερά.
Εμείς πιστεύουμε στο Έθνος, αυτοί όχι. Υπουργό «Παιδείας» έχουν τον Φίλη και την αναμόρφωση της Παιδείας την ανέθεσαν στον …Λιάκο. Δεν είδα να ξοδεύονται πολλά πολιτικά «πυρομαχικά» γι’ αυτό. Ίσως τα ξοδέψαμε υπέρ του συμφώνου.
Οι εθνικές αστικές και αυτονοήτως δημοκρατικές αρχές δεν προβλέπουν τσάϊ και συμπάθεια με τους καταστροφείς της Πατρίδας. Δεν υπάρχει «επαγγελματική δεοντολογία» μεταξύ πολιτικών όταν κάποιοι εξ αυτών με δόλο άνοιξαν τα σύνορα, δεν τα υπερασπίζονται και έχοντας το ως προαναγγελθείσα εκλογική θέση, υλοποιούν το ΟΛΟΙ ΜΕΣΑ.
Είναι λίγο το να τους τάζεις αυστηρή τιμωρία, ακόμη και με το πιο ακραίο ιστορικό παράδειγμα, όταν, πάλι με δόλο, έπαιξαν με ψευτομάγκικες μπλόφες την οικονομία της χώρας και την ευρωπαϊκή της θέση στα ζάρια και μας οδήγησαν στο χείλος του γκρεμού, από το οποίο με κόπο μας είχε απομακρύνει ο Σαμαράς.
Με ενοχές, τσάϊ και συμπάθεια δεν θα πέσουν. Κι η προδοσία είναι προδοσία, όπως κι η απιστία σε βάρος του Δημοσίου με τα δεκάδες δις που μας φέσωσε ο τυχοδιωκτισμός τους. Απλά πράγματα.
Φίλε Άδωνι, θα σου πω ένα μυστικό και να το πεις στον Πρόεδρο σου. Δεν είναι όλα κανονικά γύρω μας κι εγώ ο κορυδαλλιώτης αλήτης λέρωσα το τραπεζομάντηλο. Δεν είναι όλα οκ και δεν συζητάμε στην Βουλή των Λόρδων για την ελονοσία στο Σιάμ. Η Πατρίδα καταστρέφεται από μια δράκα τυχοδιωκτών, που δεν καταλαβαίνει από σαβουάρ βιβρ.
Κι εντάξει. Αφού φοβήθηκαν τόσο πολύ με το Γουδί, δεν θέλω να βγάλει πάλι έρπη ο Πρωθυπουργός από την αγωνία, ας πάμε στην μεγάλη αίθουσα του Εφετείου Αθηνών. Δεν έχει κυπαρίσσια μετά, δεμένα χέρια και επί σκοπόν, ούτε τσιγαράκι. Μόνο ισόβια και Κορυδαλλό. Άλλωστε νομίζω, πως μόνο εκεί στην αίθουσα τελετών θα χωρέσουν, σύντροφοι και συνοδοιπόροι…
Πηγή: Πιερική αλήθεια
Πηγή: Πιερική αλήθεια
