Όταν οι βόθροι ξεχειλίζουν η μυρωδιά που αναδύεται είναι ευωδία σε σχέση με τη μπόχα που αναδύεται όταν παίρνουν φωτιά οι ψευτοαριστερ...
Όταν οι βόθροι ξεχειλίζουν η μυρωδιά που αναδύεται είναι ευωδία σε σχέση με τη μπόχα που αναδύεται όταν παίρνουν φωτιά οι ψευτοαριστεροί κονδυλοφόροι.
Κάθε φορά λέμε ότι δεν υπάρχει πιο κάτω. Και κάθε φορά αυτό αποδεικνύεται λάθος.
Την Τετάρτη, τη μέρα του συλλαλητηρίου για τη Μακεδονία, διακινήθηκε στα email των σχολικών μονάδων ένα εμετικό κείμενο, ανάλογο του συγγραφέα του. Όταν είσαι πρώην Πρόεδρος του τίποτα, έχεις υπαρξιακά προβλήματα. Προσπαθείς να βρεις έστω κι έναν λόγο για να υπάρχεις. Κι όταν δεν βρίσκεις, σε παίρνει ο κατήφορος.
Ο τίτλος του κειμένου «Τα τσιράκια του παπά». Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα, ήταν να προσθέσω μια συλλαβή στο τέλος και να μετατρέψω το κείμενο σε ακατάλληλο για ανηλίκους. Συγκρατήθηκα, αλλά για να διαβάσεις το υπόλοιπο, είναι απαραίτητη η γονική συναίνεση.
Εδώ παπάς ... εκεί παπάς ... σκύψε να τις φας.
Όσοι πήγατε στο μεγαλειώδες συλλαλητήριο, είστε «επίγονοι των νοσταλγών της χούντας. Ένας συρφετός μικροσυμφερόντων που επενδύουν σ’ έναν άτσαλο και ανερμάτιστο εθνικισμό που χρησιμοποιεί την ιστορία όπως ο μεθυσμένος το φανοστάτη: Όχι για να φωτίσει το δρόμο του, αλλά για να κρατηθεί απ’ αυτόν ώστε να μη σωριαστεί στο χώμα.»
Χιικ.
Μήπως είναι κάποιο αστείο; Ξεχάσαμε τους αγανακτισμένους; Ξεχάσαμε τα «αυθόρμητα» γιαουρτώματα; Ξεχάσαμε τα κινήματα «Δεν πληρώνω» που μετατράπηκαν σε «Πληρώνω κανονικά και με το νόμο» και βρίζω όποιον δεν έχει να πληρώσει;
Όταν είσαι άθλιος... παραμένεις άθλιος μέχρι να πεθάνεις.
- Δεν ενοχλήθηκες όταν το μεγαλειώδες ΟΧΙ έγινε δουλοπρεπές ΝΑΙ.
- Δεν ενοχλήθηκες όταν η κυβέρνηση της αριστεράς ψήφισε τρίτο και τέταρτο μνημόνιο.
- Δεν ενοχλήθηκες όταν περικόπηκαν οι συντάξεις και κατέβηκε το αφορολόγητο.
- Δεν ενοχλήθηκες όταν ξεπουλήθηκαν τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, οι σιδηρόδρομοι και η Δ.Ε.Η. και ο Ο.Τ.Ε.
- Δεν ενοχλήθηκες από τις επιθέσεις του Ρουβίκωνα.
- Δεν ενοχλήθηκες όταν οι ομοϊδεάτες σου προσπάθησαν να κάψουν ζωντανούς μια ολόκληρη διμοιρία των ΜΑΤ.
- Δεν ενοχλείσαι από τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς.
- Δεν ενοχλείσαι ακούγοντας από τον υπουργό οικονομικών να λέει ότι ο ΕΝΦΙΑ θα αυξηθεί, αλλά στις λαϊκές περιοχές όχι τόσο πολύ!
Ενοχλείσαι όμως, μόνο όταν οι πολίτες σύσσωμοι, μακριά από κόμματα, αποκόμματα και τελείες, κατεβαίνουν στο δρόμο κρατώντας ελληνικές και όχι κομματικές σημαίες, για να διαμαρτυρηθούν για το αυτονόητο.
Αφού ξεπουλήσαμε τα πάντα, ήρθε η ώρα να ξεπουλήσουμε την ιστορία και τον πολιτισμό μας. Ποιος σου είπε ότι έχεις δικαίωμα να ξεπουλήσεις κάτι που δεν είναι δικό σου; Ποιος σου έδωσε το δικαίωμα να παίζεις με τα ιερά και τα όσια της πατρίδας μας; Από πού αντλείς το θράσος να μιλάς για «γελοίες προσφυγοποντιακές ενώσεις οι οποίες δεν μπόρεσαν να διακρίνουν ανάμεσα στους Σύριους πρόσφυγες το πρόσωπο της γιαγιάς τους, και να πουν μια γλυκιά κουβέντα για τους κατατρεγμένους». Ποιος είσαι εσύ που θα κρίνεις αν οι Έλληνες του Πόντου «σφαγιάσθηκαν από τους νεότουρκους, δικαίως»!!
Χικ χικ
Άραγε οι Τούρκοι που κατοικούν σήμερα στις περιοχές του Εύξεινου Πόντου μπορούν να λέγονται και αυτοί Πόντιοι; Μήπως υπάρχει καινούργιο ποντιακό έθνος με επίσημη γλώσσα την τουρκική και επίσημη θρησκεία το Ισλάμ;
Δεν κάνεις καμιά γαργάρα με τσίπουρο;
Μερικές δεκάδες χιλιάδες κόσμου βρέθηκαν στην Πλατεία Δημαρχείου για να βροντοφωνάξουν το δικό τους ΟΧΙ. Αυτό που κανείς δεν μπορεί να το μετατρέψει σε ΝΑΙ. Είδα οικογένειες με μικρά παιδιά, είδα γέρους σε αναπηρικά καροτσάκια, είδα ανθρώπους που δεν συχνάζουν σε πορείες και σε συλλαλητήρια. Δεν μπόρεσα να καταλάβω ποιοι από αυτούς ήταν, φασίστες, εθνικιστές, πατριδοκάπηλοι και τα σχετικά.
Φωνή λαού... οργή Θεού.
Για να έχει όμως νόημα η παραπάνω φράση, θα πρέπει να πιστεύεις σε κάποιον Θεό. Αν ο μόνος Θεός στον οποίο πιστεύεις είναι ένα σφυροδρέπανο που κατάπιες πριν από χρόνια και το οποίο δεν μπορείς να χωνέψεις, τότε για σένα η φωνή του λαού είναι μια μύγα που σ’ ενοχλεί την ώρα που προσπαθείς να φας.
Ο λαός είναι σοφός μόνο όταν τον ελέγχεις. Μόνο όταν τον χρησιμοποιείς για να ανέβεις στην εξουσία. Μετά αυτομάτως ο λαός γίνεται άφρων και χρειάζεται εσένα τους διάφορους Καρανίκες για τον συνετίσετε.
Αν υπάρχει άλλη άποψη, τότε όποιοι τολμούν να τη διατυπώσουν είναι «θλιβερά τσιράκια, φτηνοί συνδικαλιστές και λορδωμένοι διευθυντές που ρουφούν ασύστολα αρώματα ακροδεξιάς ρητορείας.»
Χικ χικ χικ
Το αντίθετο της λόρδωσης είναι η κύφωση. Οσφυοκάμπτες πρώην αγωνιστές που ξεπούλησαν ιδεολογίες για να γευτούν ένα κομματάκι εξουσίας σαν και του λόγου σου, δεν μπορούν να καταλάβουν ότι όλος αυτός ο κόσμος που ξεχύθηκε στους δρόμους, χάρη κάνει στην κυβέρνηση. Της δίνει ένα πολύ δυνατό διαπραγματευτικό χαρτί.
Παρακαλώ κάποιος να μου μεταφράσει στα νέα ελληνικά τα παρακάτω:
«Ο κόσμος της χειραφέτησης από αυθεντίες, παπάδες, βλαμμένους, ενορχηστρωτές οποιασδήποτε μιντιακής λαίλαπας, θα νικήσει, όλοι αυτοί θα σαρωθούν από το ένα και μοναδικό αίτημα της εποχής μας: Αδιαμεσολάβητη αγάπη erga omnes.»
«στη μεταμνημονιακή Ελλάδα οι νεοέλληνες θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν με την αρχαία μεσαιωνική σκουριά, και τα μισαλλόδοξα ένστικτά της, να ζήσουν την απαλλοτρίωση των κυριαρχικών και νεοπλουτίστικων ονείρων τους με τη ζύμωση των ιδεών για το κοινό καλό, και την αλληλεγγύη.»
Χικ χικ χικ χικ
Γιώργος Βαρδακώστας
ΥΓ: Για να δοθεί στους ιστορικούς του μέλλοντος η δυνατότητα να βγάλουν άκρη, παρατίθεται αυτούσιο το αρχικό κείμενο. Παρακαλείσθε να το διαβάσετε νηστικοί!
«ΤΑ ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ
Είναι εκείνοι που συνωστίζονται στην ουρά του χρίσματος.
Εσύ θα γίνεις δήμαρχος, εσύ πολιτευτής κτλ αλλά πρέπει νάρθεις στο συλλαλητήριο…
Είναι αυτοί που συνωστίζονται στις εκκλησιαστικές δομές των αναξιοπαθούντων με τη χρηματοδότηση της Εσπερίας.
Και βέβαια τα θλιβερά τσιράκια, φτηνοί συνδικαλιστές και λορδωμένοι διευθυντές που ρουφούν ασύστολα αρώματα ακροδεξιάς ρητορείας. Είναι τόσο ανίκανοι να τα διαχειριστούν που δεν τολμούν οι ψοφοδεείς να θέσουν το βασικό τους αίτημα δηλαδή να πέσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι και οι άλλοι που διαπαιδαγωγήθηκαν με τον ‘από βορά κίνδυνο’, το «σιδηρούν παραπέτασμα», επίγονοι των νοσταλγών της χούντας. Ένας συρφετός μικροσυμφερόντων που επενδύουν σ έναν άτσαλο και ανερμάτιστο εθνικισμό που χρησιμοποιεί την ιστορία όπως ο μεθυσμένος το φανοστάτη: Όχι για να φωτίσει το δρόμο του, αλλά για να κρατηθεί απ’ αυτόν ώστε να μη σωριαστεί στο χώμα.
Το έργο δεν θα το ξαναζήσουμε.
Δεν θα υπάρξει νέος μητροπολίτης Κ ο ι δ ά κ η ς, που υποδέχτηκε τους καταχτητές της Βερμαχτ μετά βαΐων και κλάδων, στη Κατερίνη το 1941.
Δεν θα υπάρξουν αγκυλωτοί σταυροί χτυπημένοι στους αγκώνες δήθεν πατριωτών.
Όσοι ονειρεύονται εθνικιστική ακροδεξιά παλινόρθωση με μια εσάνς τεχνοκρατικού νεοφιλελευθερισμού ας θυμούνται τη μάχη του Στάλιγκραντ, την απόβαση στη Νορμανδία και την αυτοκτονία του Χίτλερ.
Ας μη θεωρούν ότι μια «σοβαρή» Χρυσή Αυγή θάναι το καταφύγιο τους ή ότι μια Λέγκα της καρδιάς τους, θάναι η εκπλήρωση των φτηνών ονείρων τους. Οι δρόμοι που άνοιξαν θα συνεχίσουν με περισσότερα δικαιώματα για τους κατατρεγμένους εντός και εκτός Ελλάδας. Ο κόσμος της χειραφέτησης από αυθεντίες, παπάδες, βλαμμένους, ενορχηστρωτές οποιασδήποτε μιντιακής λαίλαπας, θα νικήσει, όλοι αυτοί θα σαρωθούν από το ένα και μοναδικό αίτημα της εποχής μας: Αδιαμεσολάβητη αγάπη erga omnes.
Για το μόνο που θλίβομαι είναι για ορισμένες γελοίες προσφυγοποντιακές ενώσεις οι οποίες δεν μπόρεσαν να διακρίνουν ανάμεσα στους Σύριους πρόσφυγες το πρόσωπο της γιαγιάς τους, και να πουν μια γλυκιά κουβέντα για τους κατατρεγμένους. Αυτοί που έζησαν με διηγήσεις την Εθνικιστική Νεοτουρκική θηριωδία και την προσφυγιά στο πετσί τους. Υπήρξαν αυτοί που αντάλλασσαν πρόβατα με όπλα για να πολεμήσουν στο ποντιακό αντάρτικο. Αλλά ήταν και εκείνοι που έδωσαν λίρες για να σώσουν το σαρκίο τους και κατόπιν σφαγιάσθηκαν από τους νεότουρκους, δικαίως.
Εν κατακλείδι το δράμα που ζούμε εν μέσω κρίσης και θηριώδους ανεργίας δεν είναι πως στη μεταμνημονιακή Ελλάδα οι νεοέλληνες θα έχουν τη δυνατότητα να αγοράζουν δεύτερο κινητό, δεύτερο αυτοκίνητο, ψυγείο, κλιματιστικό, αλλά αν θα διαβάσουν το πρώτο τους βιβλίο θα δουν το πρώτο τους θεατρικό. Αν αυτοί οι νεοέλληνες θα έχουν τα κότσια να αναγνωρίσουν ότι ζουν σε έναν τόπο με βαριά ιστορία που είναι ανίκανοι να τη διαχειριστούν μόνοι τους από ότι φαίνεται. Να αναγνωρίσουν δηλαδή ότι άλλο πράγμα είναι η γεωγραφία μιας πολιτικής οντότητας-κράτους και άλλο πράγμα είναι η ιστορική ταυτότητα μιας περιοχής. Αναγνώριση που αποτελεί προϋπόθεση ώστε επιτέλους αυτή η ιστορική ταυτότητα να γίνει σύμβολο αυτογνωσίας και χειραφέτησης.
Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν με την αρχαία μεσαιωνική σκουριά, και τα μισαλλόδοξα ένστικτά της, να ζήσουν την απαλλοτρίωση των κυριαρχικών και νεοπλουτίστικων ονείρων τους με τη ζύμωση των ιδεών για το κοινό καλό, και την αλληλεγγύη.
Οψόμεθα και γρηγορούμε
στους αγώνες των αγώνων αμήν.
Κατερίνη 6/6/2018
Στ. Συμεωνίδης.»
ΥΓ2: Συγκρατείστε τον. Βλάπτει σοβαρά την κυβέρνησή σας. Φτάνει ένας Μπουτάρης και ένας Καρανίκας. Δεν χρειάζεται και δεύτερος.
