Ο Ζέππος, ήταν πρόσφυγας από το Αϊβαλί της Μικράς Ασίας και γεννήθηκε το 1914 στον Πειραιά. Ορφανός από πατέρα ξεκίνησε να εργάζεται α...
Ο Ζέππος, ήταν πρόσφυγας από το Αϊβαλί της Μικράς Ασίας και γεννήθηκε το 1914 στον Πειραιά. Ορφανός από πατέρα ξεκίνησε να εργάζεται από μικρή ηλικία για να συντηρήσει την οικογένειά του. Ακολούθησε το οικογενειακό επάγγελμα και έγινε ψαράς. Στην αντίσταση πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο και όταν επέστρεψε αγόρασε το δικό του καΐκι, στο οποίο έδωσε το όνομα του πατέρα του, «Άγιος Ευστράτιος».
«Όλοι καλάρουνε μα δε πιάνουν ψάρια καλάρ’ ο Ζέπος και βγάζει καλαμάρια»
Στη διάρκεια της κατοχής ξεκίνησε η πιο κερδοφόρα περίοδος για τον Ζέππο. Έπιανε μεγάλες ψαριές και είχε στη δούλεψη του πολλούς Πειραιώτες.
Όμως, οι δυσκολίες και η πείνα των συμπολιτών του δεν τον άφηναν ασυγκίνητο. Τις μισές από τις ψαριές που έβγαζε, δεν τις πουλούσε, αλλά τις μοίραζε μαζί με τη γυναίκα του, την Κατίνα, στους άπορους του Πειραιά.
Εκτός από καλόκαρδος και φιλάνθρωπος, ο Ζέππος είχε δύο αδυναμίες που του στοίχισαν τη ζωή. Το ποτό και το ξενύχτι.
Όλοι οι μεγάλοι τραγουδιστές γνώριζαν τον περίφημο ψαρά του Πειραιά. Κάθε βράδυ τους επισκεπτόταν στα μπουζούκια και χαλούσε το μεροκάματο του για πάρτη τους….
Ωστόσο, οι καλές εποχές πέρασαν ανεπιστρεπτί και ακολούθησαν δύσκολα χρόνια. Αντιμετώπισε οικονομικές δυσκολίες, οι οποίες τον εξώθησαν στη φτώχεια. Ένα δάνειο στο οποίο είχε μπει εγγυητής και δεν ξεπληρώθηκε, ήταν η αιτία να του κατάσχουν το αγαπημένο του καΐκι και βασικό εργαλείο της δουλειάς του.
Το τραγούδι ερμήνευσε πρώτη φορά ο Οδυσσέας Μοσχονάς, ακολούθησαν η Σωτηρία Μπέλλου και μεγάλοι ερμηνευτές του ελληνικού πενταγράμμου. Ο Γιάννης Παπαϊωάννου το εμπνεύστηκε όταν εργαζόταν στον «Άγιο Ευστράτιο», στο καΐκι του Αντρέα Ζέππου. Στις 7 Ιουνίου 1969 ο αγαπημένος ψαράς του ρεμπέτικου τραγουδιού πέθανε από κίρρωση του ήπατος σε ηλικία 55 ετών και προς τιμήν του ο Ηλίας Λυμπερόπουλος έγραψε μετά το θάνατο του το τραγούδι «Ο Ζέππος εκουράστηκε»….
Το τραγούδι που αναφέρεται στην ζωή του «Καπετάν Αντρέα Ζέπο» αλλά και την καθημερινότητα των ψαράδων στη θάλασσα, γράφτηκε το 1946 από τον Γιάννη Παπαϊωάννου για τον φίλο του και φημισμένο ψαρά του Πειραιά, Αντρέα Ζέππο.
«Μέσ’ απ’ το τσούρμο του βγαίνουν ιππότες έξ’ είν’ απ’ την Κούλουρη κι έξ’ Αϊβαλιώτες»
Ένα άλλο σκάφος το καΐκι Μιχαήλ Ζέππος χτίστηκε το 1980 από το μάστορα Ζαννή. Έχει μήκος 13 μέτρα, πλάτος 4,40 και μπορεί να μεταφέρει 25 άτομα. Ανακατασκευάστηκε το 2010 για την τωρινή του χρήση, ενώ όλα αυτά τα χρόνια το φρόντιζε και το χρησιμοποιούσε η ίδια οικογένεια, στην αρχή σαν αλιευτικό και μετά για να μεταφέρει τουρίστες στις παραλίες.
Ο Βασίλης Κουτουζής έχει κάνει θεατρικό έργο τη ζωή του Ζέππου, που παίχτηκε στο «ψαράδικο πανηγύρι» του Αγίου Νικολάου στο Κερατσίνι το 1980 από το Λαϊκό Θέατρο Πειραιά.
ΒΙΝΤΕΟ: Δημοσιεύτηκε στις 12 Ιουν 2013
Επισκευή ενός παραδοσιακού τρεχαντηριού – Repairing a traditional trehantiri fishing boat
Εμπνευσμένο από την κληρονομιά του Ανδρέας Ζέππος, ορισμένοι αλιείς και λάτρεις ξύλινων σκαφών ανησυχούν όλο και περισσότερο από την αδικαιολόγητη καταστροφή της ιστορίας τους και έχουν δεσμευθεί για τη διατήρηση και συνέχιση παραγωγική χρήση αυτών των σκαφών.
Αυτό το σύντομο βίντεο καταγράφει 4 εβδομάδες εργασίας, την άνοιξη του 2013, και δείχνει τις σημαντικές προσπάθειες του Κώστα – έναν ψαρά από το Σίγρι, Λέσβου – σχετικά με την εκτεταμένη και χρονοβόρα εργασία που απαιτούνται για την υποδειγματική ανακαίνιση και συντήρηση της βάρκας του: Αγίος Νικόλαος.
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ: ΨΑΡΟΠΟΥΛΑ (Ο ΚΑΠΕΤΑΝ ΑΝΔΡΕΑΣ ΖΕΠΟΣ) [Παπαϊωάννου Γιάν.] Περδικόπουλος Δ. Παπαϊωάννου Γ.
