Πολλοί πολίτες δεν γνωρίζουν τις δύσκολες συνθήκες, υπό υπό οποίες διεξάγεται το διδακτικό έργο και παράλληλα διακατέχονται από λαϊκίστι...
Πολλοί πολίτες δεν γνωρίζουν τις δύσκολες συνθήκες, υπό υπό οποίες διεξάγεται το διδακτικό έργο και παράλληλα διακατέχονται από λαϊκίστικες προκαταλήψεις για το χρόνο και τον τρόπο εργασίας των εκπαιδευτικών.
Σε μια κοινωνία, στην οποία δεν υπάρχει ουσιαστική, διανθρώπινη επικοινωνία, ώστε να αναπτυχθούν συναισθήματα αλληλοκατανόησης.
Σε μια κοινωνία, στην οποία ευδοκιμεί ευτροφικά ο φθόνος του ενός για τον άλλον, οπότε η αλληλοκατάκριση προκύπτει ως νομοτέλεια.
Σε μια κοινωνία, από την οποία απουσιάζει η ορθολογική και παράλληλα ανθρωπιστική παρέμβαση της πολιτικής των ανεπαρκών για το έργο αυτό πολιτικών προσώπων, οπότε οι πολίτες αναγκάζονται να συσπειρώνονται σε αλληλομαχόμενα, πολιτικά στρατόπεδα, ή να απομονώνονται, αντί να συμπράξουν για το κοινό καλό.
Σε μια κοινωνία, της οποίας οι παραγωγικότεροι πολίτες, μη μπορώντας να οργανώσουν αποδοτικά την οικονομική δομή και λειτουργία της χώρας, αναγκάζονται να ξενιτευθούν για να επιβιώσουν στοιχειωδώς ανθρώπινα, οπότε η χώρα βυθίζεται ακόμη περισσότερο στην απαισιοδοξία για το μέλλον της.
Σε μια κοινωνία, στην οποία φταίνε σχεδόν πάντα "οι άλλοι", οπότε νομίζουν οι "αθώοι" ότι δικαιούνται να εξακοντίζουν κατηγορίες και αναθέματα προς κάθε κατεύθυνση, αδιαφορώντας για το πού οδηγεί μια τέτοια συμπεριφορά.
Σε μια κοινωνία...
Το κακό έχει βαθιές ρίζες και πολλά κεφάλια.
Φυσικό είναι, λοιπόν, να επικρατεί το αλαλούμ των "παγωμένων αλάτων", των συγχυσμένων πνευμάτων, των ξεζουμισμένων πορτοφολιών, των απελπισμένων ανέργων, των απογοητευμένων νέων, των πεινασμένων παιδιών, των αμήχανων ενηλίκων... και δυστυχώς και των ολοένα και περισσότερο πολλαπλασιαζόμενων, παγωμένων καρδιών.
Δεν έχω να προτείνω άλλη, καλύτερη συνταγή αναζήτησης φωτεινού διεξόδου από εκείνη της κατάματα ενατένισης της αλήθειας. Ας μας κινητοποιήσει δημιουργικά η σκληρή πραγματικότητα.
Αργύρης Ολοκτσίδης
Εκπαιδευτικός
