Όχι δε με λένε Ρίζο, αλλά όπως καταλαβαίνεις κάνει ομοιοκαταληξία. Θα μπορούσα να πω ότι με λένε Γιώργο και το κέφι μου θα κάνω και θα γ...
Η αλήθεια είναι ότι τα μισά κείμενα που έχω γράψει και δημοσιεύσει στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης έχουν σβηστεί από τους διαχειριστές των ιστοσελίδων. Μπορεί να το δει κανείς από τον τοίχο μου στο facebook. Αν προσπαθήσει να δει παλιές αναρτήσεις κειμένων μου, θα διαπιστώσει ότι τα link δε λειτουργούν.
Στα χρόνια που πέρασαν πολλοί προσπάθησαν να με λογοκρίνουν. Ίσως απλά να προσπάθησαν να με προστατέψουν. Δεν πειράζει. Καλή καρδιά.
Ήταν το 1993 και ήμουν φαντάρος στους τελευταίους μήνες της θητείας μου. Ήμουν πολύ θυμωμένος με κάποιον άλλον συν-φαντάρο, που ήταν επαγγελματίας λουφαδόρος. Κλαιγόταν συνέχεια για να παίρνει εξόδους και άδειες και έλεγε πολλά ψέματα.
Κάποια στιγμή ο λοχαγός μου, ένας καραβανάς ανθυπολοχαγός, παρατήρησε τον εκνευρισμό μου και με ρώτησε τι τρέχει. Αν και δεν ήταν στον χαρακτήρα μου, έπρεπε σε κάποιον να τα πω, γιατί αλλιώς θα έσκαγα. Όπερ και εγένετο.
Με άκουσε με προσοχή και μου είπε κάτι, που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν το είχα σκεφτεί με το φτωχό μου το μυαλό: «Δεν μπορείς να περιμένεις από όλους τους ανθρώπους τα ίδια πράγματα».
Στα χρόνια που πέρασαν, αν και γενικά ήμουν απόλυτος στις θέσεις μου, τη φράση αυτή δεν την ξέχασα ποτέ. Έτσι έμαθα να δίνω δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες (βλέπε δεύτερη φορά αριστερά). Μερικές φορές αυτό ήταν το σωστό. Άλλες φορές πάλι αποδείχθηκε λάθος.
Φίλε αναγνώστη δεν μπορώ να σου πω τι να κάνεις στη ζωή σου, γιατί δεν είμαι παράδειγμα προς μίμηση. Μπορώ όμως να σου πω δύο πράγματα.
Το πρώτο είναι ότι η εκδίκηση είναι ένα πιάτο, που τρώγεται κρύο. Θα μου πεις ότι τα έχεις ξανακούσει. Ξέρεις όμως γιατί πρέπει να τρώγεται κρύο; Οι Εβραίοι είναι μάστορες στην εκδίκηση. Είναι αυτοί που εφηύραν το οφθαλμόν αντιοφθαλμού.
Αν λοιπόν κάποιος σου κάνει κάτι, μην τον εκδικείσαι αμέσως. Πρέπει να περιμένεις 5 χρόνια. Αν μέχρι τότε σου έχει περάσει, άστο να πάει στα κομμάτια. Ήταν προφανώς ασήμαντο. Αν όμως το κρατάς ακόμα, τότε σημαίνει ότι σου έχει κάνει κάτι σοβαρό και τότε η εκδίκησή σου έχει νόημα και ναι, τρώγεται κρύα.
Ποτέ λοιπόν φίλε αναγνώστη εν θερμώ.
Φυσικά εγώ που στο λέω αυτό, είμαι ο πρώτος που το παραβιάζω, γιατί έτσι είναι η ανθρώπινη φύση. Λειτουργεί το θυμικό. Πολύ περισσότερο στους άντρες, που είναι από τη φύση τους «κοκόρια».
Άκου τώρα και το δεύτερο.
Με τη γυναίκα μου είμαστε παντρεμένοι 23 χρόνια. Όπως είναι φυσικό, ως φυσιολογικό ζευγάρι, τσακωνόμαστε καθημερινά. Το 99,9% των καυγάδων μας προκαλούνται από ασήμαντες αφορμές.
- Γιατί μετακίνησες τις παντόφλες μου;
- Γιατί δεν έβαλες ξύλο στο τζάκι;
- Γιατί έβαλες (!) ξύλο στο τζάκι;
- Γιατί πήρες τα ψιλά από την τσέπη μου;
- Γιατί δεν πήρες λεμόνια από τη λαϊκή;
- Γιατί παίρνεις συνεχώς αυτό το ψωμί, που δεν μ’ αρέσει;
Αφού λοιπόν στο σπίτι τσακώνεσαι με τους οικείους σου για ασήμαντες αιτίες, μην το κάνεις και με τους «ξένους». Τουλάχιστον μ’ αυτούς να τσακώνεσαι για σοβαρούς λόγους για να ‘χει και νόημα ο καυγάς.
Και για να κλείσω. Πράγματι δε με λένε Ρίζο, αλλά όποιον θέλω θα λιβανίζω. Αν κάτι το θεωρώ σωστό θα το λέω, ενώ αν κάτι νομίζω ότι είναι λάθος, θα ασκώ κριτική, χωρίς να ρωτάω κανένα. Ευτυχώς. πλέον κανείς δεν μπορεί να με λογοκρίνει. Έχω βρει ένα φιλόξενο blog (pieriakaterini.blogspot.gr) και εκεί δημοσιεύονται οι απόψεις μου.
Εννοείται φυσικά ότι, για όποιο κείμενο φέρει την υπογραφή μου, είμαι ο αποκλειστικά υπεύθυνος.
Εννοείται επίσης ότι, όποιος θέλει να αναπαράγει τα κείμενά μου, έχει το ελεύθερο να το κάνει. Αν θέλει βάζει την πηγή, αν δεν θέλει μη σώσει και τη βάλει.
Άντε, μήπως ζήσουμε και κανένα χρόνο παραπάνω.
Γιώργος Βαρδακώστας
