Page Nav

{fbt_classic_header}

Τελευταια νεα:

latest

Ήτανε που λες τα Φώτα

Ήτανε που λες τα Φώτα. Ποιας χρονιάς δεν ξέρω. Μπορεί και της φετινής. Σήμερα τα φώτα και ο φωτισμός κι αν είμαι τυχερός θα έρθει ο ...

Ήτανε που λες τα Φώτα
Ήτανε που λες τα Φώτα. Ποιας χρονιάς δεν ξέρω. Μπορεί και της φετινής.
Σήμερα τα φώτα και ο φωτισμός
κι αν είμαι τυχερός θα έρθει ο αγιασμός

Κρύο, παγωνιά. Έξω μείον επτά. 

Ραντίσαμε όλο το σπίτι με αγιασμό και μείναμε ήσυχοι ότι οι καλικάντζαροι έφυγαν. Όμως έφυγαν πράγματι; Οι πραγματικοί καλικάντζαροι είναι μέσα στο μυαλό μας. 

- Είναι αυτό που λένε «μου πήρες το μυαλό».
- Λες και είχες και πολύ.

Ήτανε που λες τα φώτα. Οι γνωστοί μου και οι μαθητές στο σχολείο με κοροϊδεύουν που πηγαίνω μέχρι το Δεκέμβριο με κοντομάνικα στο σχολείο. Δεν με πιστεύουν ότι στο σπίτι μ’ αρέσει η ζέστη. Εγώ πάντως φροντίζω το τζάκι να καίει όλη μέρα και όλη νύχτα.

- Μωρή γιατί κοιμάσαι στον καναπέ;
- Μωρό μου αφού ξέρεις ότι δεν μπορώ να κοιμηθώ χωρίς τηλεόραση.
- Ναι αλλά στο σαλόνι καίει το τζάκι κι εσύ προτιμάς το κρύο το χειμώνα και τη ζέστη το καλοκαίρι.
- Σ’ αρέσει να με πειράζεις.
- Είναι ήδη πειραγμένη. 

Εγώ πάντως θα φροντίσω το τζάκι να καίει όλη τη νύχτα. Θα εφαρμόσω το σχέδιο με προσοχή. Θα περιμένω πρώτα να κοιμηθεί. Ως τότε, ας ανέβω λίγο επάνω να σβήσω καμία ανάρτηση και να γράψω κανένα κείμενο για να γελάει ο κόσμος.

Χρρρ χρρρ χρρρ

Ωραία κοιμήθηκε. Ας γεμίσουμε το τζάκι με ξύλα. Τώρα μάλιστα. Αυτό είναι ζέστη κι ας έχει έξω μείον επτά. Μπορώ κι εγώ να πάω για ύπνο.

……………………………………………………………………….....................................

Να ‘μαι λοιπόν κι εγώ στην αγκαλιά του Μορφέα. 

- Βοήθεια καιγόμαστε.

Τα όνειρά μου είναι αγχώδη, γεμάτα περιπέτεια. Αυτή η φωνή όμως μοιάζει πραγματική.

- Βοήθεια καιγόμαστε.
- Τι έγινε ρε παιδιά; Πήραμε φωτιά;
- Το τζάκι.
- Ε, τι το τζάκι;
- Βγάζει καπνούς.
- Τζάκι είναι, τι περίμενες να βγάζει; Αφρούς;
- Οι φλόγες πετάγονταν μέχρι έξω.
- Μήπως τα έβλεπες στον ύπνο σου; Εγώ δεν βλέπω φλόγες, παρά μόνο κάρβουνα.
- Γρήγορα ν’ ανοίξουμε πόρτες και παράθυρα.
- Τρελάθηκες; Κάναμε αμάν να ζεσταθεί το σπίτι. Θεέ μου τι αμαρτίες πληρώνω.
- Άτιμε πήγες να μας κάψεις. Αν ξαναβάλεις παραπάνω από 2 ξύλα στο τζάκι, θα πάρω την αστυνομία.
- Και δεν παίρνεις; Αν δε σε συλλάβουν για διατάραξη κοινής ησυχίας, θα σε συλλάβουν για διατάραξη κοινής λογικής.
- Θα τα πούμε το πρωί.
- Δεν σ’ αντέχω άλλο. Τη Δευτέρα με το καλό θα πάω κατευθείαν σ’ έναν ψυχίατρο.
- Καλά που το κατάλαβες ότι χρειάζεσαι ψυχίατρο.
- Δεν θα πάω για μένα, αλλά για σένα. Θα του πω να μου δώσει κάτι να σου ρίχνω στο φαγητό, να ησυχάσουμε.

Ωρέ τι έπαθα πάλι ο καψερός. Παραλίγο να ταξιδέψω στον άλλο κόσμο από την τρομάρα που πήρα. 

Ωστόσο το πρωί ήταν όλα φυσιολογικά. Η θερμοκρασία μέσα στο σπίτι πολική και εγώ σαν πολική αρκούδα με πονοκέφαλο από το κρύο.  

- Καλημέρα μωρό μου
- Πού πας;
- Στο μνημόσυνο.
- Ποιο μνημόσυνο; Δεν πέθανα ακόμα, παρά τις φιλότιμες προσπάθειές σου.

Με τις ξανθιές λένε ότι περνάς καλά. Αρκεί βέβαια να είσαι και εσύ ξανθός. Το πρόβλημα είναι ότι με το πέρασμα των χρόνων τα δικά σου τα μαλλιά ασπρίζουν, ενώ τα δικά τους παραμένουν ξανθά.

Μωρέ σαν δίσεκτο μου φαίνεται και το 2017, τουλάχιστον στα όνειρά μου.

Γιώργος Βαρδακώστας