Βλέποντας τις εικόνες, σκέφτομαι τις ζωές που πέρασαν, και προσπαθώ να τις φανταστώ. Δεν υπάρχει τίποτα που θα ήθελα περισσότερο απ'...
Βλέποντας τις εικόνες, σκέφτομαι τις ζωές που πέρασαν, και προσπαθώ να τις φανταστώ. Δεν υπάρχει τίποτα που θα ήθελα περισσότερο απ' το να μπορούσα να μπω σε κάθε μία απ' τις φωτογραφίες, έστω και για λίγα λεπτά, να τηλεμεταφερθώ εκεί.
Να μυρίσω τα αρώματα, να ακούσω πώς μιλούσαν, να δω τα χρώματα, τα σπίτια και τα μέρη όπως ήταν τότε, να περπατήσω σε έναν κόσμο τόσο αλλόκοτα οικείο αλλά αποφασιστικά διαφορετικό.
1934, αποκαλυπτήρια προτομής ναυάρχου Βότση. Από το Λεύκωμα Ιστιοπλοϊκού
Ομίλου του Δήμου Θεσσαλονίκης)
Μια "απαίσια" εικόνα που "ευτυχώς" διέγραψε μονοκοντυλιά ο τσιμεντένιος εκσυγχρονισμός...
Το 2ο σινεμα στην Θεσσαλονικη καπου στην παραλιακη το 1911
Πλατεία Αγίας Σοφίας
Την Αγία Σοφία την γνωρίζουμε... την πλατεία επίσης... τα τριγύρω κτήρια κλπ κλπ κλπ...
Το ενδιαφέρον είναι η πλατεία και η σχετική διαμόρφωσή της με πεζούλες, σκαλοπάτια...
Πρίν την πυρκαγιά του 1917, με κατεύθυνση Ι.Ν.Αγίας Σοφίας - θάλασσα....
Πολυφωτογραφημένη αλλά σε κάθε περίοδο όμορφη ακόμη και μέσα στη κατοχή
(1943 αναφέρει ο γερμανικός οίκος δημοπρασιών)
1η Μαϊου 1942
Το πιο ενδιαφέρον μέρος της αεροφωτογραφίας είναι προς τα ανατολικά που φαίνεται
καθαρά η χάραξη των δρόμων. Οι δύο πρώτοι πρέπει να είναι Δεσπεραί και Στρατώνων.
Από τους άλλους ο ένας καταλήγει στο Συντριβάνι (μάλλον είναι η Νοσοκομείων),
ο δεύτερος στην Ινταντιέ (Φιλοσοφική) και ο τρίτος στην Ευαγγελίστρια
Κήπος πενηντάχρονος, γαλήνιος μέσα στην ατημελησία του. Κάπου εκεί στη δεκαετία
του '60 με το Οθωμανικό νότιο πρόστωο του ναού ακόμη ακέραιο, πριν βανδαλιστεί
βάναυσα στο όνομα μιας "καθαρότητας" που λεκιάζει.
Μέρες της δεκαετίας του '70, με σκληρό μεσημεριανό φως και τα έντονα χρώματα
της καρτ ποστάλ σε πρώτο πλάνο.
Σήμερα η Εθνικής Αμύνης στη διασταύρωση της με τη Μητροπόλεως.
Τότε, λίγο πριν το 1900 ήταν η λεωφόρος Χαμιδιέ. Υπέροχη.
Βενιζέλου με Ερμού. Γύρω στο 1960.
Δεκαετία του 50. Όταν λειτουργούσαν 6 θερινοί κινηματογράφοι στην πλατεία.
1958
Όλα τα συγκοινωνιακά μέσα παρόντα...Λίγο πριν το 1958
και η μοίρα του 6ου Αμερικανικού Στόλου, παρούσα.....
Αεροδρόμιο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 1968
Μια από τις πρώτες έγχρωμες φωτογραφίες της πόλης! Δεκαετία του ΄50.
Πρέπει να είναι στα λουλουδάδικα.
1956, στην Αριστοτέλους Αγώνες δεξιοτεχνίας από το
Μοτοσυκλετιστικό Όμιλο Βορείου Ελλάδος
Καμάρα 1916
1925
Άλλη μία φωτογραφία που τεκμηριώνει την χρησιμοποίηση των καταστημάτων,
σε κτήρια που επέζησαν της πυρκαγιάς του 1917...Αριστερά το κιόσκι, μονό και έρημο...
Αλλά και πρός τα δεξιά, πολλά...Χρονολογικά είμαστε γύρω στο 1928.
Γαλλικόν Εδωδιμοπωλείον. Από την υποδοχή του Βενιζέλου
στην προβλήτα της Θεσσαλονίκης (Οκτωβριος 1916)
Τα έχει όλα, σχεδόν όπως τα ξέρουμε -Παναγία Χαλκέων, πλατεία Δικαστηρίων,
αφετηρίες λεωφορείων, Αρχαία Αγορά, ακόμα και ...Ιζόλα.
Δεν είναι η γοητευτική πόλη των φωτογραφιών του Μεγάλου Πολέμου,
αλλά είναι η δική μας πόλη του 1970. Αγαπητή.
Στη σκιά των πεύκων του Λευκού Πύργου....1934 και η προτομή του Βότση,
στραμμένη στο σημείο βύθισης του Φετχί Μπουλέντ..
Το Ολύμπιον από την θάλασσα. Χωρίς το Ηλέκτρα.
Δεκαετία του 60.
Καθημερινοτητα... στην Καμαρα... τοτε...
Τσιμισκή 77. Μακεδονία, πρώτο μισό της δεκαετίας του 1960.
Στις καλές μέρες, πολύ πριν τα πράγματα πάρουν άλλη τροπή.
Μεντιτερανέ ή Ολύμπιο μέγαρο. Σε καλή ανάλυση από οίκο δημοπρασιών
Χωρικές της Μακεδονίας γνέθουν μαλλί 1910
Θέα από Άγιο Παύλο 1932
Καρύδας (Εγνατία). Πλέον, σβηστό. Αλλά στο
πέρασμα από την πόλη μας του σημαντικού
Γάλλου φωτογράφου Bernard Plossu, το 1987,
έλαμπε, κι εκείνος μας χάρισε μια ωραία εικόνα
για το ντεπό της μνήμης μας.
Το μανεκέν έφυγε το παπούτσι έμεινε.
Αρετσού - αρχές της δεκαετίας του 50.
Η μητέρα στην βεράντα στο σπίτι που έκτισε ο παππούς
Η βεράντα πρόσφατη τότε προσθήκη στο κτίριο.
Πλατεία Αριστοτέλους. Να πρόκειται άραγε για πολιτική συγκέντρωση; Η χρονολογία της φωτογραφίας είναι οριακή,
1967 Γιάννης Στυλιανού (Μουσείο Φωτογραφίας Θεσ/κης),
ωστόσο σύμφωνα με νεότερες πληροφορίες βρίσκονται στην
Αριστοτέλους και παρακολουθούν τη παρέλαση στην Εγνατία.
Περιοχή του Βαρδάρη. Με δώρο το Zeppelin.
Θεσσαλονίκη, οδός Βενιζέλου 1920's.
Στο ύψος με Μητροπόλεως.
Στο Λευκό Πύργο, 1947
Πολύ γνωστό σημείο της Τσιμισκή όταν το βλέπουμε από την άλλη μεριά.
Είμαστε στο ύψος της Δραγούμη και βλέπουμε το τραμ δεξιά που κατέβηκε από την
Δραγούμη και επιστρέφει από την Τσιμισκή. Αριστερά το τραμ ετοιμάζεται να
ανέβει την Βενιζέλου και μέσω της Αγίου Μηνά και Δραγούμη
να επιστρέψει στην Τσιμισκή. Φωτο από το forum shnowreport.
Selanik...
Περιοχή Ευαγγελιστρίας.
Η οδός Δεσπεραί υπήρξε μια από τις κύριες οδικές αρτηρίες της Θεσσαλονίκης
κατά τις αρχές του 19ου αιώνα. Διανοίχτηκε μετά τη λεωφόρο Χαμιδιέ (Εθνικής Αμύνης)
και εκτείνονταν στην εκτός των τοιχών ανατολική Θεσσαλονίκη. Ξεκινούσε από το
Σιντριβάνι, και διασχίζοντας, νότια, τη σημερινή πλατεία ΧΑΝΘ, αποτελούσε τη
βασική έξοδο από την Εγνατία προς τη λεωφόρο των Πύργων. Αργότερα, όταν
δόθηκε προς ανοικοδόμηση το κομμάτι της πόλης ανάμεσα στις οδούς, Αλεξάνδρου
Σβώλου και Εθνικής Αμύνης, η οδός Δεσπεραί υποκαταστάθηκε από την οδό
Αγγελάκη. *Πηγή ''Η Δύση της Ανατολής, Θεσσαλονίκη 1870 - 1912.
Τα Χρόνια του Μετασχηματισμού'' Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης