Ήταν μόλις έναν χρόνο πριν, που πραγματοποιήθηκε μια «μεγάλη» εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Δεν πρόκειται για κουίζ. Άλλωστε όσο κι αν ψά...
Ήταν μόλις έναν χρόνο πριν, που πραγματοποιήθηκε μια «μεγάλη» εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Δεν πρόκειται για κουίζ. Άλλωστε όσο κι αν ψάξεις δεν θα τη βρεις, οπότε το παίρνει κατευθείαν το ποτάμι.
Πέρυσι, για πρώτη φορά δεν υπήρχε αστυνομική παρουσία στα εξεταστικά κέντρα την περίοδο των εξετάσεων. «Όχι στα αστυνομοκρατούμενα σχολεία» βροντοφώναξε η νεολαία του κυβερνώντος κόμματος και η πολιτεία … της έκανε τη χάρη. Για να μην αγχώνονται οι μαθητές.
Πράγματι. Δεν μπορεί τον μπάτσο που του πετάς τις πέτρες, να τον βλέπεις μπροστά σου την ώρα που πας να γράψεις εξετάσεις. Είναι κάπως άκομψο.
Ευτυχώς δεν δημιουργήθηκαν προβλήματα στα σχολεία. Άλλωστε ο κόσμος δεν το έμαθε και οι περσινοί υποψήφιοι δεν ήξεραν ότι άλλες χρονιές υπήρχε αστυνομικός στο σχολείο την ώρα των εξετάσεων. Το πρόσεξαν όμως οι εκπαιδευτικοί και το σχολίασαν δεόντως.
Πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος. Πολλές αλλαγές έγιναν. Πες τες μεταρρυθμίσεις, πες τες 4ο μνημόνιο, πες τες όπως θες. Η ζωή μας όχι μόνο δεν βελτιώθηκε αλλά έγινε πολύ χειρότερη. Η Ελλάδα αιμορραγεί. Τα παιδιά μας συνεχίζουν να φεύγουν στο εξωτερικό και κάποιοι «επώνυμοι» ψευτοαριστεροί, βολεμένοι ψευτοαγωνιστές τα κατηγορούν για εθνική προδοσία.
Ανάμεσα στις πολλές «μεταρρυθμίσεις» που έγιναν, έγινε και μία απομεταρρύθμιση. Επανεμφανίστηκε ο αστυνομικός στο σχολείο κατά την διάρκεια των πανελλαδικών εξετάσεων. Γιατί άραγε; Μήπως εξέλειπαν οι λόγοι που επέβαλαν την απομάκρυνσή του;
εμείς για αλλού κινήσαμε γι' αλλού,
κι αλλού η ζωή μας πάει
Στους στίχους του τραγουδιού του Καλογιάννη βρίσκεται η απάντηση. Προς τ’ αριστερά κινήσανε, στα δεξιά βρεθήκαν όμως. Από κακός μπάτσος έγινε φίλος αστυνομικός και καλό είναι να συνηθίζουμε όλοι την παρουσία του.
Ευτυχώς φροντίζετε να μην αγχώνονται οι μαθητές.
Πρώτα οι πανελλαδικές και μετά οι ενδοσχολικές. Όχι. Πρώτα οι ενδοσχολικές και μετά οι πανελλαδικές. Μειώνονται οι εισακτέοι, αλλά τελικά αυξάνονται. Καταργούνται οι μεταγραφές ή μήπως όχι; Έξω η αστυνομία από τα σχολεία. Μέσα η αστυνομία στα σχολεία. Ναι στις καταλήψεις, αλλά πάρε και μία καταδίκη προς γνώση και συμμόρφωση.
Ωστόσο ο αστυνομικός είναι παρών το πρωί στο σχολείο πάνοπλος! Για καλό και για κακό.
- Εε, αν χρειαστείτε κάτι μου λέτε.
- ok, κύριε όργανο.
- Κι εγώ σ’ αυτό το σχολείο τελείωσα. Απέναντι πήγα δημοτικό και γυμνάσιο, λύκειο εδώ.
- Τυχερός είσαι. Άλλοι συνάδελφοί σου δεν θα μπορέσουν ποτέ να έρθουν στον τόπο τους.
Ωχ. Τον τσάτισα. Πάει να βγάλει το όπλο του. Τι; Θα με συλλάβει; Λάθος συναγερμός. Δεν ήταν όπλο τελικά, αλλά «άτμιστρον». Τραβάει δύο τζούρες και το ξαναβάζει στη θήκη του. Ένα συννεφάκι ατμού διώχνει τις έγνοιες μακριά.
Καλά δεν απαγορεύεται το άτμισμα σε δημόσιους χώρους; Προφανώς αν είσαι όργανο επιτρέπεται. Ποιος θα σε συλλάβει; Θα συλληφθείς μόνος σου ή θα ρίξεις πρόστιμο στον εαυτό σου;
Ωπ, άλλες δύο τζούρες και το όργανο αποχωρεί. Πόσο είπαμε είναι το πρόστιμο για άτμισμα σε δημόσιους χώρους και μάλιστα μπροστά σε ανήλικους;
Όργανο, συγνώμη. Λίγο χιούμορ είναι τόσο βλαβερό, όσο και το άτμισμα.
Γιώργος Βαρδακώστας
