Γρήγορα, να μην αργήσω. 8:00 just. Εμένα περιμένουν; Όχι βέβαια. Όταν πρόκειται για σχολική εκδρομή, συνήθως περιμένουμε μαθητές. 7...
Γρήγορα, να μην αργήσω.
8:00 just. Εμένα περιμένουν; Όχι βέβαια. Όταν πρόκειται για σχολική εκδρομή, συνήθως περιμένουμε μαθητές. 7:45 τους είχαμε πει για καλό και για κακό, πιο πολύ για κακό όμως. 8:15 πρέπει να ξυπνήσουμε τον τελευταίο. 8:40 επιτέλους on the road.
Γιατί πάμε ζικ ζακ; Τα έχει πιει ο οδηγός; Ελπίζω όχι. Ας τον παρακολουθήσω για καλό και για κακό, πιο πολύ για κακό όμως. Θα προσπαθήσω να μπω στο μυαλό του. Αν ήταν κόμικ, θα υπήρχε ένα συννεφάκι πάνω από κεφάλι του. Εκεί είναι μαζεμένες όλες οι σκέψεις του. Μπαίνω στο συννεφάκι να δω τι συμβαίνει.
- Ας βάλουμε λίγη μουσική. Μωρέ γιατί δεν ακούγεται τίποτα. Ας ελέγξω το μικρόφωνο.
Μόνο που το μικρόφωνο είναι μακριά. Και πρέπει να τεντωθεί. Και μαζί μ’ αυτόν να τεντωθούν και τα νεύρα μας, καθώς το λεωφορείο αρχίζει να κάνει ελιγμούς.
Ντουπ, ντουπ
- Όχι δεν λειτουργεί το ρημάδι.
Ντουπ, ντουπ. Έχω αρχίσει να ζαλίζομαι. Ούτε την Κατάρα να περνούσαμε. Και είμαστε ακόμα στην αρχή. Πίσω στο συννεφάκι.
- Ας βάλω το πρώτο τραγούδι. Να δούμε θα παίξει;
Παίζει δυστυχώς. Άγγελος Διονυσίου για ξεκίνημα. Τουλάχιστον θα σταματήσει να κουνάει. Μπααα …. Τώρα βγάζει μια πετσέτα για σκουπίσει το τζάμι. Δεν έχω πάρει δραμαμίνες. Ευτυχώς δεν έχω φάει τίποτα.
Μία μύγα εμφανίζεται. Πού βρέθηκε η μύγα μέσα στο λεωφορείο; Το βλέμμα του οδηγού παρακολουθεί τη μύγα με άγριες διαθέσεις και τα χέρια του ακολουθούν το βλέμμα. Οι ελιγμοί συνεχίζονται. Η μύγα κουρασμένη και πιθανώς ζαλισμένη από τους ελιγμούς αποφασίζει να ξεκουραστεί. Η μοίρα την οδηγεί στο τζάμι ακριβώς μπροστά από τον οδηγό. Ωχ θα μας γράψουν οι εφημερίδες. Γρήγορα στο συννεφάκι, μήπως προλάβουμε το κακό.
- Έφτασε το τέλος σου. Θα σε στείλω να συναντήσεις τους προγόνους σου. Θα σου δείξω εγώ να μπαίνεις στο αμάξι μου.
Μπαμ. Με μια απότομη κίνηση ο οδηγός χτυπάει με το χέρι του το τζάμι. Το τζάμι αντέχει και η μύγα ως εκ θαύματος γλιτώνει και φεύγει για τα πίσω καθίσματα. Επιτέλους. Πηγαίνουμε ευθεία. Μα γιατί βγαίνουμε από τον αυτοκινητόδρομο; Έχει γούστο. Θα πάμε από την παλιά εθνική οδό. Καταλαβαίνεις γιατί; Για ν’ αποφύγουμε τα διόδια.
Οι μαθητές παίζουν τίτσου και με τα νεύρα μας.
Αντώνης Ρέμος The best of. Πόσο Ρέμο μπορώ ν’ αντέξω Κυριακή πρωί; Ευτυχώς υπάρχει η τεχνολογία. Θα βάλω τα’ ακουστικά και θα χαθώ στα 80’s.
Ωχ, να η μύγα. Όχι πάλι απ’ την αρχή! Ένα περίεργο πράγμα με τις μύγες. Έχουν τη συνήθεια να επιστρέφουν πάντα στο ίδιο σημείο. Όπως ο δολοφόνος επιστρέφει πάντα στον τόπο του εγκλήματος.
Λέω δολοφόνος και όχι θύμα, γιατί η μύγα τη γλιτώνει για δεύτερη φορά. Ευτυχώς τη γλιτώνουμε κι εμείς με μερικούς ελιγμούς. Ο παραλίγο δολοφόνος όμως πρέπει να εξολοθρευτεί ή έστω να απομακρυνθεί. Έχουμε δρόμο ακόμα.
Πάνω από το κεφάλι μου Πασχάλης Τερζής, Πλούταρχος, Πάολα, Νίκος Βέρτης, Παντελίδης, όμως ευτυχώς στ’ αυτιά μου Madonna, Jennifer Rush, INXS, Supertramp, Scorpions, Cyndie Lauper, Crowded House, REM.
Κλείνω τα μάτια και είμαι πάλι νέος. Δεν υπάρχει το τίτσου, ούτε και η Εγνατία οδός. Υπάρχει όμως η Κατάρα. Πενθήμερη στην Κέρκυρα. Που να πέρναγε από το μυαλό μου τότε ότι έναν αιώνα αργότερα θα ήμουν εγώ ο συνοδός και όχι ο συνοδευόμενος.
Αα να μην ξεχάσω να ψάξω τις βαλίτσες των μαθητών για ποτά. Έτσι για καλό και για κακό, πιο πολύ για κακό όμως. Τ’ ακούς εσύ εκεί στο υπουργείο; Άσε την αξιολόγηση για μετά. Ξεκινά από τις σχολικές εκδρομές.
Επ τι γίνεται; Το συννεφάκι κατέβηκε χαμηλά και έγινε ομίχλη. Ξαφνικά όλα είναι θολά. Φυσήξτε όλοι μαζί, να φύγει ο καπνός απ’ το κεφάλι μας. Τη γλιτώσαμε από τη μύγα, θα πάμε από αρκούδα.
- Τι θα γίνει με τον Πάριο; Θα σταματήσει ποτέ;
- Ποτέ.
- Το μαγαζί διαθέτει στο ρεπερτόριό του Μακρόπουλο;
Ο Μάρκος Αμύγδαλος με τον Gene Pitney μου τραγουδούν. Το GPS λέει ότι είμαστε ακόμα στο σωστό δρόμο.
- Ποτέ.
- Το μαγαζί διαθέτει στο ρεπερτόριό του Μακρόπουλο;
Ο Μάρκος Αμύγδαλος με τον Gene Pitney μου τραγουδούν. Το GPS λέει ότι είμαστε ακόμα στο σωστό δρόμο.
ΠΑΜΕ Γιάννενα. Έτσι, γιατί χρειάζομαι ένα διάλειμμα από τους χαζούς. Σύντροφοι θα πούμε στο γυρισμό. Μέχρι τότε ακούστε ένα ανέκδοτο:
- Πού πάει η μαϊμού όταν της πονάει ο λαιμός;
- Στον γκοριλά
- Πού πάει η μαϊμού όταν της πονάει ο λαιμός;
- Στον γκοριλά
Γιώργος Βαρδακώστας
