Αν ξεκινήσεις να διαβάζεις αυτό το τεράστιο άρθρο σου ευχόμαστε καλό κουράγιο. Αν όμως κατορθώσεις να φτάσεις ως το τέλος, θα αισθανθε...
Αν ξεκινήσεις να διαβάζεις αυτό το τεράστιο άρθρο σου ευχόμαστε καλό κουράγιο. Αν όμως κατορθώσεις να φτάσεις ως το τέλος, θα αισθανθείς δικαιωμένος, από τα όσα θα έχεις μάθει!
Η επόμενη ημέρα… για την Επαγγελματική… προοιωνίζεται δραματική. Η μείωση του αριθμού των μαθητών φέρνει κατάργηση ειδικοτήτων (30-40%) και υποχρεωτικές μετατάξεις εκπαιδευτικών (3-5.000) στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα. Η «αρρώστια» είναι βαριά και επιδεινώθηκε σε σηψαιμία. Διαβάστε, τα αίτια, το πως και γιατί, το χρονοδιάγραμμα και … πως επηρεάζονται και οι υπόλοιπες δομές της Α/θμιας και Β/θμιας….
-------------------------
Ο Γιώργος Μουστάκας, σημερινός (και πρώτος) Διευθυντής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης στο Υπουργείο Παιδείας, θα περάσει στην ιστορία, αν και δεν θα ευθύνεται καθόλου ή μάλλον ευθύνεται κατά το μέρος που δεν προχώρησε στην αναδιάρθρωσή της, σαν ο «νεκροθάφτης» τα Επαγγελματικής στη χώρα μας.
Ο λόγος είναι πολύ απλός. Δέσμιος των αγκυλώσεων του Τμήματος Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ και των πεφωτισμένων «αγράμματων» που στελέχωσαν και στελεχώνουν το ΙΕΠ από την ίδρυσή του το 2010-11, δεν προχώρησε σε ριζική αναδιάρθρωση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, αυτής που γνωρίζουμε όπως διαμορφώθηκε από το 1996 και μετά με την άκριτη διόγκωσή της και την θεσμοθέτηση σ’ αυτή ενός τεράστιου αριθμού ειδικοτήτων, φθάνοντας τελικά τις 148.
Το παρελθόν… και οι μεταρρυθμίσεις…
Αν γυρίσουμε στο παρελθόν, η Επαγγελματική Εκπαίδευση στη χώρα μας έλαβε την βασική και οργανωμένη μορφή της με τον νόμο 580/1970, έχοντας ουσιαστικά τέσσερις ειδικότητες ισότιμες με το σημερινό Λύκειο (σχολές Εργοδηγών) και άλλες 10 περίπου σε επίπεδο Γυμνασίου (σχολές τεχνιτών).
Η 1η μεταρρύθμιση…
Γνώρισε τεράστια άνθηση μέχρι το 1977, όταν κάτω από την κοινωνική και κυρίως κατευθυνόμενη πολιτική πίεση της εποχής, ο τότε υπουργός Παιδείας κ. Κοντογιανόπουλος προχώρησε στην πρώτη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση της μεταπολίτευσης εισάγοντας με τον νόμο 576/77 τα ΤΕΛ και τις ΤΕΣ σε αντικατάσταση των Σχολών Εργοδηγών και των αντίστοιχων Τεχνικών Σχολών. Ως αιτιολογία γι’ αυτή την μεταρρύθμιση, προβλήθηκε η εισαγωγή της ισοτιμίας των ΤΕΛ με τα Γενικά Λύκεια, κάτι που όμως ουσιαστικά δεν υπήρξε ποτέ γιατί οι ηγεσίες του Υπουργείου Παιδείας ουδέποτε εξομοίωσαν στην πράξη τα ΤΕΛ με τα ΕΠΑΛ σε ότι αφορά την εισαγωγή των αποφοίτων τους στα ΑΕΙ, παρά μόνο θεσμοθέτησαν ένα ειδικό καθεστώς εισαγωγής τους στα ΤΕΙ και στην τότε ΑΣΕΤΕ/ΣΕΛΕΤΕ.
Παρόλα αυτά, όμως, το γεγονός ότι το τμήμα των επαγγελματικών σπουδών στα σχολεία αυτά παρέμενε πολύ ισχυρό, -75-80% του προγράμματος σπουδών-, και έδινε στους μαθητές τεχνικές και επαγγελματικές γνώσεις και δεξιότητες, συνετέλεσε ώστε η ανάπτυξη της Επαγγελματικής εκπαίδευσης και η αύξηση του μεριδίου της στην Β/θμια Εκπαίδευση να είναι πέρα από κάθε προσδοκία φθάνοντας και στο 35% στο σύνολο της τελευταίας.
Η πονηρή και σιωπηλή «μίνι» μεταρρύθμιση… υπέρ των διορισμών…
Το 1981 με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, άρχισαν οι πρώτες άτυπες, δηλαδή χωρίς νόμο τροποποιήσεις στα προγράμματα σπουδών των δύο τύπων σχολείων της επαγγελματικής, προκειμένου να ανοίξει χώρος για διορισμούς αποφοίτων των καθηγητικών σχολών των πανεπιστημίων (γενικής παιδείας).
Συγκεκριμένα, σε πρώτη φάση τροποποιήθηκε το πρόγραμμα σπουδών της Α΄Τάξης των ΤΕΛ, με την μείωση ωρών διδασκαλίας επαγγελματικών μαθημάτων και αντίστοιχη αύξηση των ωρών διδασκαλίας μαθημάτων γενικής παιδείας, με την αιτιολογία της εξομοίωσης του προγράμματος σπουδών αυτής της Α΄Τάξης με την αντίστοιχη της Α΄τάξης του ΓΕΛ, ώστε να καταστεί δυνατή η κινητικότητα μεταξύ αυτών, των μαθητών των δύο διαφορετικών τύπων σχολείων.
Ακολούθησε η ίδια διαδικασία αλλαγής του προγράμματος σπουδών της Α΄Τάξης των ΤΕΣ (Τεχνικές Σχολές), για την εξομοίωσή της υποτίθεται με την Α΄Τάξη των ΤΕΛ και την αύξηση κι εδώ της κινητικότητας των μαθητών μεταξύ των δύο τύπων σχολείων της Επαγγελματικής.
Ακολούθησε έκρηξη διορισμών εκπαιδευτικών ειδικοτήτων Γενικής Παιδείας, με το ποσοστό τους να εκτινάσσεται από το 10-12%, στο 30-35% στο σύνολο των εκπαιδευτικών που υπηρετούσαν στην Επαγγελματική Εκπαίδευση.
Παρόλα αυτά η συνεχιζόμενη υπερβολικά μεγάλη αύξηση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης σε μαθητικό δυναμικό, αύξηση που συνετέλεσε στην ίδρυση μεγάλου αριθμού νέων σχολείων της, δεν προκάλεσε καμία ανησυχία ή προβληματισμό στην πανίσχυρη τότε Ομοσπονδία του εκπαιδευτικού προσωπικού της που έβλεπε με ικανοποίηση την αύξηση της συντεχνιακής και όχι μόνο επιρροής της, σε σημείο να απειλεί την πρωτοκαθεδρία της ΟΛΜΕ.
Η 2η και ποιο βαριά μεταρρύθμιση του Π. Μόραλη…
Το 1986 πέρασε και κυρώθηκε από την Ελληνική Βουλή, ο νόμος 1566, νόμος πλαίσιο για την Α/θμια και Β/θμια Εκπαίδευση. Νόμος, μνημείο οράματος και προγραμματισμού, έργο του προερχόμενου από την ιδιωτική εκπαίδευση, τότε υφυπουργού Παιδείας αείμνηστου Πέτρου Μόραλη, πατέρα του σημερινού δημάρχου Πειραιά. Ο νόμος ήταν τόσο λεπτομερής και «θεσμικός» που κανείς από τους μετέπειτα υπουργούς δεν τόλμησε να τον καταργήσει ολοσχερώς.
Σε ότι αφορά την Επαγγελματική Εκπαίδευση, αν και συνέχισε να έχει διατάξεις που διαφοροποιούσαν τα ΤΕΛ σε ότι αφορά την ισότιμη πρόσβαση των αποφοίτων τους στην Τριτοβάθμια, σε σχέση με τους αποφοίτους των ΓΕΛ, έθεσε όμως τις ουσιαστικές βάσεις για την σταδιακή εξάλειψη κάθε διαφοράς στα δικαιώματα των αποφοίτων και των δύο τύπων σχολείων.
Δυστυχώς, η βαριά ασθένεια του εμπνευστή του Π. Μώραλη, που ακολούθησε είχε σαν συνέπεια αυτός να αδρανοποιηθεί από τα πολιτικά δρώμενα και την κυβερνητική εξουσία, γεγονός που επέτρεψε στις συντεχνίες της εκπαίδευσης επιβάλλοντας τις «στρεβλές» και καθαρά συντεχνιακές απόψεις τους σε κομματικούς υπουργούς με ευήκοα ώτα, να κόψουν, αλλάξουν και τροποποιήσουν τα πραγματικά και ουσιαστικά διαμάντια του 1566/85, δηλαδή τις διατάξεις που συνέθεταν το πραγματικό όραμα για την Α/θμια και Β/θμια Εκπαίδευση.
Ειδικότερα, προχώρησαν σε ότι αφορά την Επαγγελματική Εκπαίδευση σε τρεις βασικές αλλαγές σε σχέση με τα οριζόμενα από τον 1566, αλλαγές που είχαν σχέση με την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης, την ποιότητα των προσλαμβανόμενων εκπαιδευτικών και τον αριθμό των νέων ειδικοτήτων της.
Η πρώτη αλλαγή ήταν η κατάργηση της επαγγελματικής προϋπηρεσίας στην ειδικότητα των νεοπροσλαμβανόμενων εκπαιδευτικών, ως απαραίτητο και υποχρεωτικό προσόν διορισμού. Αυτό είχε σαν συνέπεια να μπει στην Επαγγελματική Εκπαίδευση ένας πολύ μεγάλος αριθμός νέων εκπαιδευτικών ειδικότητας, που την γνώριζαν μόνο από τις σπουδές της ή δεν την γνώριζαν καθόλου, αφού τα γνωστικά αντικείμενα για τα οποία είχαν προσληφθεί δεν τα είχαν διδαχθεί στην παραγωγική σχολή προέλευσής του.
Η δεύτερη αλλαγή ήταν η άκριτη εισαγωγή νέων ειδικοτήτων, σε μεγάλους αριθμούς μάλιστα σχολείων με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί η ανάγκη πρόσληψης νέων εκπαιδευτικών, διογκώνοντας τόσο των αριθμό αυτών με επαγγελματικές ειδικότητες, όσο και αυτούς της Γενικής Παιδείας.
Η τρίτη αλλαγή, που ουδέποτε έγινε, ήταν η μη προσαρμογή των προγραμμάτων σπουδών στις εξελίξεις των επαγγελμάτων και της τεχνολογίας, μη αλλαγή που συνέβαλε στην απαρχή της σταδιακής απαξίωσης της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης…
Κι εδώ ο λεγόμενος συνδικαλιστικός παράγοντας αδρανεί… Η ΟΛΜΕ δεν «γνωρίζει» καν την Επαγγελματική Εκπαίδευση και για άγνωστους λόγους δεν ασχολείται ποτέ μ’ αυτή, η ΟΛΤΕΕ κάθεται ευχαριστημένη πάνω στην αύξηση των μελών της και οι εργοδοτικές και εργατικές συνδικαλιστικές ενώσεις θεωρούν πιθανόν ότι το θέμα δεν τους αφορά και δεν ασχολούνται καθόλα με τα τεκταινόμενα στην Επαγγελματική Εκπαίδευση.
Η περίοδος 1990 – 1994…
Είναι ίσως η μεγαλύτερη χαμένη ευκαιρία για την ευωχούμενη επαγγελματική εκπαίδευση… Η τότε Κυβέρνηση Μητσοτάκη, εντάσσει την Επαγγελματική Εκπαίδευση το 1ο ΚΠΣ (1ος πρόγονος των ΕΣΠΑ) και εξασφαλίζει το τεράστιο τότε ποσό των 180 δις δραχμών για την χρηματοδότησή της, με τα 75 δις να αφορούν την χρηματοδότηση από την ΕΕ, του εργαστηριακού εκπαιδευτικού εξοπλισμού των ΤΕΛ& ΤΕΣ και το υπόλοιπο των 105 δις δραχμών την χρηματοδότηση κατασκευής νέων σχολείων γι’ αυτή.
Αμέσως μετά την πτώση Μητσοτάκη και την ανάληψη της εξουσίας από τον αδύναμο σωματικά και πνευματικά Ανδρέα Παπανδρέου, κήνσορες του «σοσιαλισμού» καταφέρνουν και επιβάλουν με νόμο την κατάργηση της ΟΛΤΕΕ και την εκπροσώπηση όλων των εκπαιδευτικών από την ΟΛΜΕ.
Σε ότι αφορά το δεύτερο, αποτέλεσε το «κλειδί» για να πάψει να ασχολείται η βασική συνδικαλιστική οργάνωση των εκπαιδευτικών για το επίπεδο και την ποιότητα σπουδών της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (τα μέλη των διοικήσεών της την έβλεπαν σαν εχθρική περιοχή), γεγονός που επέτρεψε στους διάφορους «τυχάσπαρτους» του υπουργείου Παιδείας να κόβουν και να ράβουν για την Επαγγελματική Εκπαίδευση, αδιαφορώντας για την πορεία της, όπως και για τις πραγματικές ανάγκες της ελληνικής οικονομίας σε παραγωγικά στελέχη 1ου και 2ου επιπέδου.
Σε ότι αφορά, όμως το 1ο, δηλαδή την προμήθεια εκπαιδευτικού εργαστηριακού εξοπλισμού με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση (75 δις δραχμές), κατάφεραν οι αθεόφοβοι του Υπουργείου Παιδείας για οκτώ (8) ολόκληρα χρόνια να μην κάνουν τίποτα και λίγο πριν χαθούν τα κονδύλια να το μοιράσουν στους Διευθυντές ΤΕΛ & ΣΕΚ που είχαν πλέον ιδρυθεί, με αποτέλεσμα τα 75 δις να σπαταληθούν για την αγορά μοκετών και κλιματιστικών για τα γραφεία τους, ενώ αρκετοί απ’ αυτούς αύξησαν κατά «ανεξήγητο» τρόπο τα εισοδήματά τους και με βάση αυτά και την ποιότητα ζωής τους.
Την ίδια περίοδο, ανοίξανε τα σύνορα με την Αλβανία, γεγονός που συνετέλεσε στην εκρηκτική αύξηση του μαθητικού δυναμικού, στην Α/θμια, την Β/θμια (Γυμνάσια) και την Επαγγελματική, κάτι που προκάλεσε την αύξηση των αναγκών σε εκπαιδευτικό προσωπικό.
Η 3η μεταρρύθμιση ή μεταρρύθμιση Αρσένη … ως «καταστροφέας» της Επαγγελματικής…
Το 1998, γίνεται μία από τις πολλαπλές μεταρρυθμίσεις της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης. Η Κυβέρνηση Σημίτη, έχοντας εξασφαλίσει τεράστια κονδύλια από το 3ο ΚΠΣ για την Επαγγελματική Εκπαίδευση, χαρακτηρίζει όλη την Α/θμια και Β/θμια Εκπαίδευση ως «Αρχική Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση» και χρηματοδοτεί όλο αυτό το σύστημα με κονδύλια της ΕΕ, ακόμη και τους μισθούς των εκπαιδευτικών.
Ταυτόχρονα, η Επαγγελματική Εκπαίδευση, κάτω από την πίεση του προερχόμενου από την Αλβανία μαθητικού δυναμικού, παρουσιάζει τάσεις γιγάντωσης, τάσεις που απαιτούν την ίδρυση νέων σχολικών μονάδων. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο Περιστέρι Αττικής, που διέθετε τέσσερις σχολικές μονάδες της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, υπήρχε η ανάγκη λόγω της αύξησης του αριθμού των μαθητών, της ίδρυσης άλλων δύο τουλάχιστον νέων σχολικών μονάδων.
Η ίδρυση των ΤΕΕ Α΄ Κύκλου και στην συνέχεια και Β΄ Κύκλου, είχε σαν συνέπεια να ανακοπεί για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα η τάση μεγέθυνσης της Επαγγελματικής και ταυτόχρονα να παρουσιαστούν τάσεις ραγδαίας μείωσής της, λόγω της «μη ισοτιμίας» του νέου τύπου σχολείων με τα ΓΕΛ και της μη δυνατότητάς τους να συνεχίσουν στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Ταυτόχρονα, ένα μικρό αναλογικά μέρος των τεράστιων κονδυλίων της ΕΕ που είχαν εξασφαλιστεί στο «όνομά» της, διατέθηκαν για την συγγραφή νέων προγραμμάτων σπουδών και νέου εκπαιδευτικού υλικού (βιβλία) για τα ΤΕΕ, κάτω από την διαχείριση του τότε Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.
Κι ενώ όλοι περίμεναν να συγγραφούν και ορισθούν πρώτα τα προγράμματα σπουδών για τις ειδικότητες των ΤΕΕ και μετά βάσει αυτών να συγγραφούν τα νέα σχολικά βιβλία γι’ αυτά, έγινε ακριβώς το αντίθετο.
Κάτω από την καθοδήγηση μίας κομματικής συμμορίας, συγνώμη συν-μωρίας, συγκροτήθηκαν 20 περίπου ομάδες των 5-7 ατόμων που «υποτίθεται» ότι συνέγραψαν όλα τα βιβλία για τις τελικά 148 ειδικότητες που τελικά αποφασίσθηκε να λειτουργήσουν γι’ αυτά, με αμοιβή για το κάθε βιβλίο 100-300.000 δραχμές για τον κάθε συμμετέχοντα.
Αυτή η απίστευτη διόγκωση των ειδικοτήτων, επί παντός επιστητού, είχε σαν συνέπεια την δραματική αύξηση του αναγκαίου εκπαιδευτικού προσωπικού, κάτι που έγινε με προσλήψεις τα επόμενα χρόνια.
Η περίοδος 2000 - 2010 …. με τα προβλήματα κάτω από το χαλί…
Είναι το χρονικό διάστημα που τα προβλήματα υπερπληθυσμού των εκπαιδευτικών της Επαγγελματικής αρχίζουν να φαίνονται έντονα, με αποτέλεσμα οι ανευθυνοϋπεύθυνοι και κομματικοί παρατρεχάμενοι στο Υπουργείο Παιδείας να τα κρύβουν διαρκώς κάτω από το χαλί…
Το 2012, μελέτη του Υπουργείου Παιδείας καταγράφει ότι το διάστημα 2000-2010, το μαθητικό δυναμικό τόσο της Α/θμιας Εκπαίδευσης, όσο και της Β/θμιας, παρουσίασε μείωση κατά 30%. Παρόλα αυτά, η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας συνέχισε τις προσλήψεις εκπαιδευτικού προσωπικού, ειδικά για την Επαγγελματική Εκπαίδευση, υποτίθεται για την κάλυψη των εκπαιδευτικών αναγκών…
Ενδιάμεσα, το 2006, γίνεται η πολλοστή εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, που κατά βάση εστίασε στην Επαγγελματική με τα ΤΕΕ Α΄ & Β΄ Κύκλου να μετονομάζονται σε ΕΠΑΣ και ΕΠΑΛ αντίστοιχα, χωρίς καμία άλλη ουσιαστική αλλαγή στα προγράμματα σπουδών τους πέρα από την διάρκειά τους (τρία χρόνια στα ΕΠΑΛ) και το ωρολόγιο της Α΄Τάξης τους στις οποίες αυξάνονται τα μαθήματα και οι διδακτικές ώρες γενικής Παιδείας.
Σε ότι αφορά το μαθητικό δυναμικό, η ανακοπή των ροών από την Αλβανία, επηρεάζει δραματικά την Επαγγελματική που βλέπει τους μαθητές που φοιτούν σ’ αυτήν να περιορίζονται κατά 35-40% περίπου, αν και αυτό συμβαίνει σταδιακά. Σε ότι, όμως, αφορά το εκπαιδευτικό προσωπικό, αυτό συνεχίζει να αυξάνει σε ετήσια βάση με τι άλλο, με νέες προσλήψεις.
Τα ειδικά τμήματα, το «κρύψιμο» των εκπαιδευτικών που πλεονάζουν και… οι εγγραφές «νεκρών»…
Η μείωση των μεταναστευτικών ροών από την Αλβανία, αλλά και τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ που άρχισε στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και συνεχίστηκε αυξητικά στη πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, είχε σαν αποτέλεσμα να πληγεί τόσο η Α/θμια, όσο και Β/θμια Εκπαίδευση και κυρίως η Επαγγελματική, σε ότι αφορά τη ροή του μαθητικού δυναμικού προς αυτές που σε απόλυτους και πραγματικούς αριθμούς που παρουσίασαν κάθε πτώση στο 30%.
Παρόλα αυτά, τα πολιτικά παίγνια της εποχής, τελευταία επικράτηση του ΠΑΣΟΚ και πρώτη & δεύτερη περίοδος Καραμανλή του ανιψιού, είχε σαν αποτέλεσμα την ίδρυση νέων σχολείων, νέων ειδικοτήτων, ανέγερση νέων κτιρίων και προσλήψεις… προσλήψεις νέων εκπαιδευτικών…
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το τέρας κτίριο για τα σχολεία της Επαγγελματικής που αναγέρθηκε με την μέθοδο ΣΔΙΤ, στον Άγιο Ιωάννη Θεολόγο, στο Περιστέρι, για να στεγάσει δύο πρωινά και δύο εσπερινά ΕΠΑΛ (όταν ξεκίνησε η μελέτη του κτιρίου υπήρχαν τα ΤΕΕ) και σήμερα το σύνολο σχεδόν των εγκαταστάσεων του έχει άτυπα δεσμευτεί για το νέο Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο που αυτή την χρονική περίοδο είναι υπό ίδρυση.
Την ίδια χρονική περίοδο και ενώ οι εκπαιδευτικοί της Επαγγελματικής πλεονάζουν αρχίζει το «κόλπο» της κάλυψης όσων είναι υπεράριθμοι, μέσα από άτυπες μεν αλλά σε γνώση της διοίκησης της εκπαίδευσης πρακτικές για «χρέωσή» τους ως δεύτερους και τρίτους σε εργαστηριακά μαθήματα ή ακόμη σαν γραμματειακή υποστήριξη, στο όνομα της εργασιακής ειρήνης μέσα στο τότε ανασφαλή πολιτικό σκηνικό… εκλογές γαρ έρχονταν και κανείς δεν ήθελε να χρεωθεί την υποβόσκουσα κοινωνική ένταση για την διαφαινόμενη οικονομική κρίση.
Το τραγικό στην περίπτωση αυτή είναι ότι οι οικείοι Διευθυντές εκπαίδευσης, τις «κείνων ρήμασι πειθόμενοι», εγκρίνουν αφειδώς νέες ειδικότητες, γεγονός που αυξάνει τις ανάγκες για νέους εκπαιδευτικούς, μόνιμους και αναπληρωτές.
Κι ενώ το μαθητικό δυναμικό μειώνεται ραγδαία σε απόλυτους αριθμούς, οι νέες ειδικότητες απορροφούν μαθητές από μία δεξαμενή της οποίας η στάθμη πέφτει διαρκώς με αποτέλεσμα να μειωθεί δραματικά ο αριθμός των μαθητών ανά τμήμα και τάξη.
Οι εσωτερικές έριδες μεταξύ του εκπαιδευτικού προσωπικού της Επαγγελματικής, έριδες προερχόμενες από την ανασφάλεια για την οργανικότητα της θέσης τους και η «ανικανότητα» των Διευθυντών των σχολείων να επιβάλλουν μία ισόρροπη κατανομή των μαθητών είχαν σαν συνέπεια να διογκωθούν συγκεκριμένες νεόκοπες ειδικότητες, κάτι που απαίτησε νέα αύξηση των εκπαιδευτικών γι’ αυτές και ταυτόχρονη απαξίωση παλιών και καθιερωμένων ειδικοτήτων με τους εκπαιδευτικούς που δίδασκαν σ’ αυτές να παρουσιάζουν μεγάλη αύξηση στις υπεραριθμίες τους.
Η λύση των «νεκρών» μαθητών και των κατ’ εξαίρεση Τμημάτων…
Το «κόλπο» ήταν γνωστό σε όλη τη διοικητική πυραμίδα της εκπαίδευσης και δη σ’ αυτή της Επαγγελματικής, αφού εφαρμόζονταν για τοπικούς πολιτικούς και κοινωνικούς λόγους στις απομονωμένες γεωγραφικά περιοχές, όπως νησιά και ορεινές περιοχές με φτωχό ή πολύ δύσκολο συγκοινωνιακό δίκτυο.
Στηρίζονταν στην κατ’ εξαίρεση έγκριση λειτουργίας ολιγομελών τμημάτων και τάξεων, από τις Περιφερειακές Διευθύνσεις, κατά την πρόβλεψη του νόμου, και στην εικονική εγγραφή «νεκρών» μαθητών για την ονομαστική αύξηση του μαθητικού δυναμικού κατά Τμήμα και Τάξη.
Όπως είναι γνωστό τόσο Επαγγελματική Εκπαίδευση, όσο και στην εκπαιδευτική κοινότητα που υπηρετεί στα εσπερινά σχολεία και των δύο τύπων εκπαίδευσης της Β/θμιας, «νεκροί» μαθητές στην εκπαιδευτική αργκώ, ονομάζονται οι εικονικές εγγραφές παλαιών μαθητών ΓΕΛ, ΕΠΑΛ,ΤΕΛ και ΤΕΕ κατά κύριο λόγο και αποφοίτων Γυμνασίου σε ιδιαίτερες και εξαιρετικές περιπτώσεις, στις δύο πρώτες τάξεις των Σχολείων της Επαγγελματικής και στα εσπερινά Σχολεία (ΕΠΑΛ & ΓΕΛ), με αποτέλεσμα να εμφανίζεται πλασματικός αριθμός μαθητικού δυναμικού, ανά Τμήμα, Τάξη και σχολείο.
Αυτή η διαδικασία διατήρησης και συντήρησης πλασματικών αριθμών μαθητών και κατ’ επέκταση Τμημάτων και Τάξεων, συνεχίστηκε μέχρι σήμερα. Ενδεικτικό είναι ότι για το σχολικό έτος (2016-17) που έληξε, εγκρίθηκαν κατ’ εξαίρεση, από τους Περιφερειακούς Διευθυντές Εκπαίδευσης περισσότερα από 180 ολιγομελή Τμήματα, ακόμη και σε σχεδόν δίδυμα σχολεία στις αστικές περιοχές, όπως η Αθήνα ή η Θεσσαλονίκη.
Το που είχε οδηγηθεί η κατάσταση, φαίνεται και από δύο παραδείγματα:
α) Σε σχολείο της επαγγελματικής (ΕΠΑΣ πριν καταργηθούν) στην Αττική, εγκρίθηκε η λειτουργία κατ’ εξαίρεση ολιγομελούς Τμήματος ειδικότητας «Χ», με εννιά (9) φερόμενους ως εγγραφέντες μαθητές. Για τις εκπαιδευτικές ανάγκες του Τμήματος αυτού, προέκυψε η διάθεση τριών μόνιμων εκπαιδευτικών και η πρόσληψη άλλων εννιά αναπληρωτών, που κατά την διάρκεια του σχολικού έτους δίδασκαν σε ένα, ναι ένα μαθητή μόνο. Τουλάχιστον αυτός συμμετείχε στις εξετάσεις προαγωγής…
β) Σε Σχολείο, πάλι της Επαγγελματικής (εσπερινό ΕΠΑΛ), της Δυτικής Αθήνας, ο αριθμός των φερόμενων ως εγγραφέντων μαθητών συνολικά έφθασε τους 186 περίπου και εγκρίθηκαν 12 περίπου τμήματα «κανονικά» και κατ’ εξαίρεση. Διατηρήθηκε μάλιστα και η θέση του υποδιευθυντή, ενώ υπήρξε και πρόσληψη αναπληρωτών για την κάλυψη των εκπαιδευτικών αναγκών. Στις εξετάσεις προαγωγής και αποφοίτησης στο τέλος του έτους παρουσιάστηκαν μόνο 36 μαθητές, γεγονός που οφείλεται στην κατά συστάδην εικονική εγγραφή των επονομαζόμενων «νεκρών» μαθητών. Υπήρξε μάλιστα τμήμα 12 μαθητών, στο οποίο παρακολουθούσε ανελλιπώς ένας και μοναδικός μαθητής, ενίοτε δε και δεύτερος.
Τα παραδείγματα που μπορούν να αναφερθούν είναι πολλά και όχι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας για την δεκαετία που ξεκίνησε από τις απαρχές σχεδόν του 21ου αιώνα μέχρι σήμερα, αν και το πρόβλημα έγινε ιδιαίτερα οξύ τα τελευταία 6-7 χρόνια, ειδικά δε από την έναρξη της οικονομικής κρίσης και μετά.
Η διαθεσιμότητα των 3.000 εκπαιδευτικών ως χαμένη ευκαιρία αναδιάρθρωσης της Επαγγελματικής…
Η κατάσταση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, όπως είχε διαμορφωθεί το 2010, έγινε απόλυτα και σε βάθος γνωστή από τους «ερευνητές» της Τρόικας, αμέσως μετά την είσοδο της χώρας στα Μνημόνια. Σαν πρώτο βήμα και λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι το Υπουργείο Παιδείας ήταν ο μακράν πρώτος εργοδότης της Ελλάδος, με 168.000 περίπου εργαζόμενους, ζήτησαν την αναδιάρθρωση και των τριών βαθμίδων εκπαίδευσης, ώστε να επέλθει εξορθολογισμός στην αναλογία εκπαιδευτικών/μαθητών που θεωρήθηκε ότι ήταν ιδιαίτερα υψηλός και σε κάθε περίπτωση πάνω από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο.
Η τότε ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, -ο πανεπιστημιακός Κ. Αρβανιτόπουλος-, μην αγγίζοντας την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση που ήταν και θεωρείται ακόμη ταμπού για όλους τους πολιτικούς και η οποία διαθέτει προσωπικό που φθάνει τους 78-80.000 άτομα περίπου, αντί να προχωρήσει στην αναδιάρθρωση της Β/θμιας Εκπαίδευσης και της Επαγγελματικής, αποφάσισε με την εισήγηση του τότε Ειδικού Γραμματέα Β/θμιας και αργότερα προέδρου του ΙΕΠ, τον «ξαφνικό θάνατο» ειδικοτήτων της επαγγελματικής μόνο και το στάλσιμο σε διαθεσιμότητα 3.000 περίπου εκπαιδευτικούς.
Η χαμένη ευκαιρία και η κατασπατάληση πόρων του ΕΣΠΑ από τους σοφούς του ΙΕΠ…
Όλα αυτά, που αναφέρθηκαν στη προηγούμενη παράγραφο, είναι γνωστά σε όλους. Αυτό που δεν είναι γνωστό είναι ότι το Υπουργείο Παιδείας είχε εξασφαλίσει από το ΕΣΠΑ 2007-2013 κονδύλια ύψους 148 εκατ. ευρώ για την αναδιάρθρωση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης κατά κύριο λόγο και μερικώς την ανάπτυξη της Ειδικής Αγωγής, που περιέργως και με την ανοχή, αν όχι την συνδρομή του Αρβανιτόπουλου πέρασαν στην αποκλειστική διαχείριση του Προέδρου του ΙΕΠ.
Η τότε σοφή ηγεσία του ΙΕΠ, σε αγαστή συνεργασία με την τότε διεύθυνση ευρωπαϊκών προγραμμάτων του Υπουργείου Παιδείας (λέγεμαι Ζαχαράκης), αντί να εργασθούν για την ανασυγκρότηση της Επαγγελματικής, κατάφεραν να κατευθύνουν σχεδόν όλα τα κονδύλια του ΕΣΠΑ που είχαν στην διάθεσή τους σε «ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ» επιμόρφωσης Ειδικής Αγωγής, εξασφαλίζοντας για όλους τους ελέω δικών τους αποφάσεων εμπλεκόμενους παχυλές αμοιβές που σε μερικές περιπτώσεις ξεπερνούσαν και τα 4.000 ευρώ.
Και παρόλο που υπήρχε ρητή και υποχρεωτική πρόβλεψη στο πρόγραμμα ΕΣΠΑ/Υπουργείου Παιδείας 2007-13 για την αναμόρφωση των προφίλ των ειδικοτήτων της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, των προγραμμάτων σπουδών και των αναλυτικών προγραμμάτων των μαθημάτων τους, σε πρώτο στάδιο και την επιλογή από το ελεύθερο εμπόριο νέων διδακτικών βιβλίων, όχι μόνο δεν έκαναν τίποτα από αυτά, αλλά κατάφεραν με λάθρα τροπολογία-διάταξη λίγο πριν την ψηφοφορία νόμου να επαναφέρουν την συγγραφή των διδακτικών βιβλίων από το Ευγενείδιο Ίδρυμα, κάτω από την απόλυτο έλεγχο του ΙΕΠ, χρησιμοποιώντας το ως δούρειο ίππο για την διαχείριση των υπαρχόντων αλλά και των μελλοντικών κοινοτικών (ευρωπαϊκών) κονδυλίων, που όμως, δεν υπάρχουν πλέον. Άλλη μία χαμένη ευκαιρία για την Επαγγελματική.
Τελικά, η σκόπιμη καθυστέρηση στην υλοποίηση όλων όσων πρόβλεπε το ΕΣΠΑ 2007-2013 για την εκπαίδευση και ειδικότερα την Επαγγελματική, είχαν σαν αποτέλεσμα να υπάρξει κίνδυνος να χαθούν, κάτι που έπεσε στην αντίληψη του τότε υφυπουργού Παιδείας κ Λοβέρδου, ο οποίος με διάταξή του τα πήρε από την διαχείριση του ΙΕΠ και τα διέθεσε σε άλλους τομείς του εκπαιδευτικού συστήματος.
Η γνώση του κ. Κουράκη και του ΣΥΡΙΖΑ… η αναμονή και το Τίποτα…
Στα τέλη του 2014 και στην αρχή του 2015 (Φεβρουάριος), λίγο πριν τις εκλογές που έφεραν τον αρχικό ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, ο υπεύθυνος Παιδείας και στην συνέχεια αναπληρωτής υπουργός Παιδείας κ. Κουράκης, έγινε κοινωνός (ενημερώθηκε) για την κατάσταση στην Επαγγελματική και την κατασπατάληση των πόρων του ΕΣΠΑ Παιδείας, από την συν-μωρία του ΙΕΠ.
Υποσχέθηκε ότι αμέσως μετά την τότε διαφαινόμενη άνοδο στην εξουσία του ΣΥΡΙΖΑ, θα υπήρχε όχι μόνο αυστηρός έλεγχος, θα αποδίδονταν οι αναλογούσες ευθύνες και ταυτόχρονα θα προχωρούσαν όλα όσα έπρεπε για την αναδιάρθρωση της Επαγγελματικής.
Παρόλα αυτά, έμπειρα στελέχη του Τμήματος Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, είχαν αναφέρει στην στήλη, ότι δεν θα γίνονταν τίποτα, αφού στο πλουσιοπάροχο σύστημα αμοιβών του ΙΕΠ ήταν ενταγμένα αρκετά στελέχη του, που για κανένα λόγο δεν θα ήθελαν να τις χάσουν, όπως τελικά έγινε με τα στελέχη αυτά μάλιστα να καταλαμβάνουν τις θέσεις των σοφών του ΙΕΠ της προηγούμενης «εξουσίας», όταν αυτά υποχρεώθηκαν σε έξοδο από το Ινστιτούτο.
Η «άκριτη» επιστροφή… των εβρισκόμενων σε διαθεσιμότητα… και η αυτόματη επανίδρυση των καταργηθέντων ειδικοτήτων…
Είναι γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε στηρίξει μεγάλος μέρος του προεκλογικού πολιτικού λόγου του και των υποσχέσεων του προς το εκλογικό σώμα, στην επαναπρόσληψη όλων όσων άκριτα ή και βιαστικά είχαν τεθεί προσωρινά εκτός δημοσίου, από τις προηγούμενες μνημονιακές Κυβερνήσεις.
Κι ενώ η επαναπρόσληψη ή μάλλον η κατάργηση του καθεστώτος της διαθεσιμότητας για τους 2.800 εκπαιδευτικούς, που είχαν δει τον «ξαφνικό εργασιακό θάνατο» με την απόφαση του Αρβανιτόπουλου, δεν θα δημιουργούσε κανένα ουσιαστικό πρόβλημα στην λειτουργία της Επαγγελματικής, αφού αυτοί θα μπορούσαν σταδιακά να απορροφηθούν σε άλλες υπηρεσίες του δημοσίου, η άκριτη και ουσιαστικά αυτόματη επαναφορά των καταργηθέντων ειδικοτήτων είχε σαν συνέπεια να επαναφερθεί στην επαγγελματική ή μάλλον να οξυνθεί το πρόβλημα των «αργούντων» εκπαιδευτικών που δεν είχαν διδακτικό αντικείμενο.
Στην πράξη και προκειμένου να δικαιολογηθεί η επαναφορά τους, λειτούργησαν με την σιωπηλή συναίνεση της διοικητικής πυραμίδας, με ολιγομελή τμήμα, εικονικές εγγραφές και εκπαιδευτικούς ανά τάξη περισσότερους από τους διδασκόμενους μαθητές…
Τα στοιχεία και το «κλείδωμα» του MySkool…
Τον Σεπτέμβριο του 2015, δημιουργείτε στο Υπουργείο Παιδείας η Διεύθυνση Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και τοποθετείται σ’ αυτή ένα πολύ έμπειρο στέλεχος της Επαγγελματικής ο Γιώργος Μουστάκας, διευθυντής μέχρι τότε του ΕΚ Αγίων Αναργύρων και βαθύς γνώσης των τεχνικών διόγκωσης του μαθητικού δυναμικού της ως μέσο διατήρησης ειδικοτήτων και διδακτικού ωραρίου.
Σε πρώτη φάση, επιχειρήθηκε η συγχώνευση ολιγομελών τμημάτων μεταξύ όμορων ή σχεδόν όμορων σχολείων, κίνηση που δεν απέδωσε λόγω της πολύ ισχυρής αντίδρασης των εκπαιδευτικών συνδικαλιστικών παρατάξεων και της ατολμίας που επέδειξαν οι Διευθυντές εκπαίδευσης και κυρίως οι νέο-ορισθέντες Περιφερειακοί.
Τον Φεβρουάριο του 2016, «διατάχθηκε» το κλείδωμα του MySkool, ώστε να μην υπάρχει η εκ των υστέρων τροποποίηση των στοιχείων τόσο του μαθητικού δυναμικού, όσο και των εκπαιδευτικών, αλλά αυτό απέτυχε γιατί υπήρξε «συνέργεια» μεταξύ Διευθυντών Σχολικών μονάδων και υπηρεσιών αρμοδίων για το σύστημα, με αποτέλεσμα την ουσιαστική παράκαμψή του.
Ταυτόχρονα, για την συντήρηση των εικονικών εγγραφών και του ονομαστικού αριθμού του μαθητικού δυναμικού, υπήρξε μία βιομηχανία δικαιολόγησης απουσιών εκ των υστέρων με «δικαιολογητικά» που τα περισσότερα πέρασαν ως «πιστοποιητικά δημοσίων νοσοκομειακών ιδρυμάτων». Το «κόλπο» αυτό συνεχίσθηκε ως εφαρμογή και το τρέχον σχολικό έτος…
Για να ξεπεράσει το συγκεκριμένο πρόβλημα η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας και να λάβει γνώση του πραγματικού αριθμού μαθητών ανά τμήμα και τάξη ζήτησε από τους Διευθυντές σχολικών Μονάδων, τόσο στο τέλος του προηγούμενου σχολικού έτους, όσο και σ’ αυτό που λήγει αυτές τις ημέρες, στοιχεία για τους δικαιούμενους συμμετοχή στις προαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις μαθητές.
Τα στοιχεία, ήταν δηλωτικά της πραγματικής κατάστασης που επικρατεί στην επαγγελματική εκπαίδευση, στοιχεία σοκ, σύμφωνα με πληροφορίες, που δίνουν μία εκπληκτικά μικρή αναλογία εκπαιδευτικών ανά μαθητές, αναλογία που σε ορισμένες περιπτώσεις έφθασε στο 1/3 έως 1/5, αντί του αποδεκτού, έστω με υποχωρήσεις από πλευράς Υπουργείου, ένα Εκπαιδευτικός ανά 20 μαθητές.
Η μοίρα της Επαγγελματικής είχε πλέον προδιαγραφεί…
Οι ηλεκτρονικές εγγραφές μαθητών και η «αυτόματη» και σιωπηρή κατάργηση ειδικοτήτων…
Σύμφωνα με πηγές προσκείμενες στην Ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας και τις οριστικές υποχρεώσεις που ανέλαβε η ίδια και η Κυβέρνηση με βάση την επικυρωμένη «Έκθεση του ΟΟΣΑ», όπως αυτή εντάχθηκε στην τελευταία συμφωνία με τους θεσμούς (Β΄ Αξιολόγηση μνημονιακού προγράμματος ΣΥΡΙΖΑ), η αναλογία Εκπαιδευτικών/μαθητών δεν μπορεί να είναι μικρότερη της αναλογίας 1/25. Με βάση αυτό το στοιχείο, οι υπηρεσίες του Υπουργείου βρίσκονται αυτή την στιγμή στην φάση υλοποίησης των συμφωνηθέντων με μία μικρή παράμετρο. Ότι γίνει να γίνει σιωπηλά και να στηριχθεί στις προβλέψεις της υπάρχουσας νομοθεσίας, τουλάχιστον στην πρώτη φάση.
Ήδη έχει υπάρξει μία πολύ εκτεταμένη χαρτογράφηση του μαθητικού δυναμικού και στις δύο βαθμίδες εκπαίδευσης, την Α/θμια, σε συνάρτηση με την νηπιακή εκπαίδευση και την Β/θμια, χαρτογράφηση που έδωσε δραματικές προβλέψεις για την ραγδαία μείωση του. Είναι χαρακτηριστικό ένα εύρημα που αφορά την κοινωνική ομάδα των Ρομά. Η πληθυσμιακή έκρηξη της συγκεκριμένης ομάδας τις προηγούμενες δεκαετίες έχει πλέον πάψει και αντί για τον συνήθη μέσο όρο των 4-5 παιδιών ανά οικογένεια, αυτός πλέον έχει σταθεροποιηθεί στα 2.
Οι «αποφασισμένες» εξελίξεις…
Αν και επίσημα δεν έχει ανακοινωθεί τίποτα και σε ότι αφορά τις δύο βαθμίδες εκπαίδευσης (Α/βάθμια & Β/θμια), όπως και στα δύο διαφορετικά συστήματα της Β/θμιας (Γενική & Επαγγελματική) έχουν προδιαγραφεί τα εξής, που θα αρχίσουν να υλοποιούνται από την παρούσα χρονική περίοδο και έως το τέλος του σχολικού έτους 2017-2018:
α) Α/θμια: Σταδιακή συγχώνευση ολιγομελών τάξεων μεταξύ όμορων σχολείων, με τον μαγικό αριθμό να ορίζεται στους 15 μαθητές, από τον Σεπτέμβριο τρέχοντος έτους, όπου τεχνικά αυτό είναι δυνατό. Κλείσιμο-συγχώνευση μικρών σχολικών μονάδων αφού πρώτα μελετηθούν όλες οι παράμετροι και τα υπόλοιπα στοιχεία, με την τάση που διαφαίνεται να στοχεύει σε σχολεία μεγέθους 300 μαθητών όπου αυτό είναι εφικτό από τις υπάρχουσες σχολικές κτιριακές δομές.
β) Β/θμια Γενική: Θα ακολουθήσει τα βήματα της Α/θμιας, αφού επηρεάζεται άμεσα από τα στοιχεία και τις εξελίξεις σ’ αυτή. Σε κάθε περίπτωση σε πρώτη φάση θα υπάρξει περιορισμός της πρακτικής να δημιουργούνται Τμήματα και Τάξεις με τον μέσο όρο των μαθητών του σχολείου, -π.χ. τάξεις 19 & 20 μαθητών για ισομοιρασμό τους-, με τα παιδιά που «περισσεύουν» από τον ελάχιστο αριθμό των 25 μαθητών ανά τάξη, σε όμορα σχολεία…
γ) Επαγγελματική: Εδώ τα πράγματα είναι δύσκολα για τους εκπαιδευτικούς. Σε πρώτη φάση θα υπάρξει εξορθολογισμός των εγγραφών, με την εισαγωγή του συστήματος των «ηλεκτρονικών Εγγραφών», για την καταπολέμηση του φαινόμενου των εικονικών εγγραφών και την δημιουργία πλασματικού μαθητικού.
Ταυτόχρονα, η αφαίρεση από την ηλεκτρονική πλατφόρμα των ειδικοτήτων που συμπερασματικά και με βάση των αριθμό των μαθητών που προσήλθαν στις εξετάσεις, θεωρούνται ως «πεθαμένες», έχει σαν συνέπεια την ροή των μαθητών είτε στις σχολικές μονάδες που έχουν επιλεγεί να διαθέτουν μόνο αυτές την καταργηθείσα ειδικότητα, είτε στις ειδικότητες που θα διατηρηθούν στο σχολείο γιατί θεωρούνται «βιώσιμες».
Με την λήξη του πρώτου κύκλου εγγραφών, θα υπάρξει αναδιάταξη των ειδικοτήτων ανά σχολική μονάδα με συγχώνευση των ολιγομελών τμημάτων με άλλα αντίστοιχα όμορων σχολείων με παράλληλη συγχώνευση-μεταφορά ειδικοτήτων.
Μέσα στο καλοκαίρι και στις αρχές Σεπτεμβρίου θα ακολουθήσει η «Μεγάλη των Εκπαιδευτικών Σφαγή». Οι πλεονάζοντες θα τεθούν στην διάθεση των οικείων ΠΥΣΔΕ και θα σταλούν να καλύψουν τα λειτουργικά κενά που θα προκύψουν.
Το «ΔΡΑΜΑ» θα ολοκληρωθεί κατά την διάρκεια του νέου σχολικού έτους 2017-18. Οι εκπαιδευτικοί που θα βρεθούν εκτός εκπαιδευτικών διαδικασιών, θα χάσουν την οργανικότητά τους, αφού οι οργανικές θέσεις τους θα καταργηθούν και οι ίδιοι στα πλαίσια της Κινητικότητας στο Δημόσιο που ήδη είναι νόμος του Κράτους, θα κλιθούν να διαλέξουν άλλη δημόσια υπηρεσία ή κάποιο φορέα της Α/θμιας ή Β/θμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης προκειμένου να διατηρήσουν τη θέση τους στο «δημόσιο εργασιακό σύστημα».
Ο ρόλος των εκπαιδευτικών και των «συνδικαλιστών» στην κατάρρευση της Επαγγελματικής…
Οι παλιοί εκπαιδευτικοί της Επαγγελματικής, είχαν εμπεδώσει την γνώση ότι η θέση τους, εξαρτιόταν από τον αριθμό των μαθητών τους και την ποιότητα της εκπαίδευσης που τους παρείχαν. Οι ίδιοι ουσιαστικά, αν εξαιρέσει κανείς τα περίφημα «Πρότυπα» της πάλαι ποτές ΣΕΛΕΤΕ και την Σιβιτανίδειο Σχολή, δημιούργησαν και οργάνωσαν τα σχολεία στα οποία υπηρετούσαν.
Προερχόμενοι από την δύσκολη αγορά εργασίας, στην οποία υποχρεωτικά είχαν εντρυφήσει πριν το διορισμό τους, -έως το 1985 ήταν υποχρεωτική η επαγγελματική προϋπηρεσία-, είχαν σεβασμό προς αυτούς που είχαν περισσότερα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα, με αποτέλεσμα πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, κυρίως αυτών που είχαν το σύνδρομο του υπαλληλικού ναρκισσισμού, ουδέποτε μπήκαν στο βάσανο της αμφισβήτησης τόσο των «προϊσταμένων» αλλά και των συναδέλφων τους, όσο και των γνώσεων τους.
Είχαν δε την πρόνοια, όταν φάνηκαν τα πρώτα σημάδια της κρίσης για την Επαγγελματική να την «προμοτάρουν» με επιθετικές επικοινωνιακές πολιτικές πρακτικές και πολιτικές στο μαθητικό δυναμικό των Γυμνασίων αλλά και των γενικών Λυκείων που αποτελούσε και αποτελεί τη δεξαμενή από την οποία αντλεί μαθητές της.
Ο «αληλλοσεβασμός» μεταξύ των εκπαιδευτικών της Επαγγελματικής, δεν κάμφθηκε ούτε ακόμη και στις αρχές της δεκαετίας ’80, όταν η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, προκάλεσε ένα τσουνάμι «ρεβανσισμού» για τις διευθυντικές εκπαιδευτικές θέσεις ευθύνης, μεταξύ των υποτιθέμενα αδικημένων ακολούθων του, Παρά τις δύσκολες και απολυταρχικές τάσεις εκείνης της περιόδου, τις θέσεις αυτές κατέλαβαν κατά πλειοψηφία οι «άριστοι» μεταξύ των ενδιαφερόμενων νέων εξουσιαστών και όχι όποιος είδε πόρτα και μπήκε.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 ακολούθησε μία δεύτερη περίοδος ρεβανσισμού μεταξύ εκπαιδευτικών, ενώ ταυτόχρονα άρχισε η δειλή σε πρώτη φάση εμφάνιση νέων συνδικαλιστικών εκπαιδευτικών παρατάξεων κυρίως στην «αριστερή» πλευρά του πολιτικού φάσματος. Κυρίαρχο «προμό» τους, η στήριξη με κάθε τρόπο των «εκπαιδευτικών», ανεξάρτητα από την κατάσταση και την πορεία του εκπαιδευτικού συστήματος που ουσιαστικά αφέθηκε στον «αυτόματο» πιλότο.
Σταδιακά αυτό το «σύνθημα» πέρασε ως πολιτική και πρακτική σε όλες τις συνδικαλιστικές εκπαιδευτικές παρατάξεις και εκφράστηκε με πολλούς εκφυλιστικούς τρόπους μέσα στα υπηρεσιακά Όργανα διοίκησης και εξουσίας (ΠΥΣΠΕ-ΠΥΣΔΕ & ΚΥΣΠΕ-ΚΥΣΔΕ).
Παρότι υπήρξε ένας άτυπος σεβασμός στους «μαθουσάλες» της τότε κυβερνώσας παράταξης, τις θέσεις ευθύνης άρχισαν να καταλαμβάνουν ¨φερέλπιδες¨ νεοεισελθόντες στον χώρο εκπαιδευτικοί που μην έχοντας την σοφία των πάλαι ποτέ συναδέλφων τους προχώρησαν σε κατηγοριοποιήσεις δικών μας και μη δικών μας.
Η ευωχία του τεράστιου πλήθους μαθητικού δυναμικού, ελέω Αλβανών οικονομικών μεταναστών κυρίως, δεν «τσίγκλισε» κανέναν από τους Διευθυντές κυρίως των σχολείων να εντρυφήσει στις δεξαμενές προέλευσης του με αποτέλεσμα ενώ τα ποιοτικά χαρακτηριστικά έδειχναν σταδιακή μείωση του «ελληνικού» μαθητικού δυναμικού, αυτοί απλώς κάθισαν πάνω στην τυπικά διαφαινόμενη διαρκή αύξησή του.
Σχήμα οξύμωρο θα πει κάποιος, αλλά όποιος ενσκύψει στα στατιστικά στοιχεία εκείνης της εποχής, θα διαπιστώσει του λόγου το αληθές.
Αυτή η, «τεχνητά» και προσωρινά, διόγκωση της Επαγγελματικής είχε σαν αποτέλεσμα όχι μόνο νέες προσλήψεις εκπαιδευτικών στις υπάρχουσες ειδικότητες αλλά και ίδρυση νέων ειδικοτήτων που επέφεραν και νέες προσλήψεις σε ένα φαύλο κύκλο υπέρμετρης διόγκωσής του δυναμικού των εκπαιδευτικών…
Το «συνδικαλιστικό» μοίρασμα των θέσεων ευθύνης στις συνδικαλιστικές παρατάξεις, ανάλογα με την σειρά κατάταξής τους, με βάση τη θέση των κομμάτων στην κεντρική πολιτική σκηνή, άφηνε ευχαριστημένους τους «συνδικαλιστές» ηγήτορες αδρανοποιώντας τους για όλα τα άλλα προβλήματα της εκπαίδευσης.
Σ’ αυτό θα πρέπει να προστεθεί και το «αλισβερίσι», Διευθύνσεων Εκπαίδευσης, Διευθυντών Σχολικών μονάδων και αιρετών (συνδικαλιστικών) στην επιλεκτική τακτοποίηση εκπαιδευτικών, ακόμη και με την χρησιμοποίηση μεθόδων και πρακτικών που αν μη τι άλλο ήταν εκτός των προβλέψεων της νομοθεσίας.
Με τον τρόπο αυτό διαταράχθηκαν οργανικότητες, προϋπηρεσίες στον κλάδο, υπεραριθμίες, ακόμη και προτεραιότητες τυπικών προσόντων. Δεν είναι αντικείμενο του άρθρου για να αναφερθούν οι «παράνομες» μετατάξεις, η αναγνώριση περίεργων αν μη τι άλλο δεύτερων πτυχίων, οι εν κρυπτώ τοποθετήσεις σε οργανικές θέσεις που ουδέποτε δημοσιοποιήθηκαν προκειμένου να δηλωθούν από τους ενδιαφερόμενους, ο εξαναγκασμός σε φυγή εκπαιδευτικών με παράνομες αναθέσεις μαθημάτων στους «αρεστούς», η προσθήκη ανύπαρκτων τυπικών προσόντων για την ανάληψη θέσης Διευθυντή, η σκόπιμη και κατευθυνόμενη αξιολόγηση στις συνεντεύξεις επιλογής, η άρνηση εφαρμογής δικαστικών αποφάσεων και άλλα, σημασία, όμως, έχει ότι όλα αυτά συνέτειναν στην διαρραγή των υγιών συναδελφικών δεσμών μεταξύ των συνυπηρετούντων εκπαιδευτικών, στρέφοντας τους στο «ο σώζων εαυτό σωθήτω» και ουσιαστικά τους έκανε διαχειρίσημους τόσο της εξουσίας, όσο και των συνδικαλιστών…
Σήμερα, παρότι οι εκπαιδευτικοί ουσιαστικά αρνούνται να ομολογήσουν ότι λειτουργούν κάτω από καθεστώς «ανθρωποφαγίας», ισχύουν τα ίδια, κάτω από τον πανικό του τι θα συμβεί την επόμενη ημέρα.
Το παιχνίδι, όμως είναι πλέον χαμένο, αφού οι ίδιοι ξέχασαν τους μαθητές τους, ξέχασαν ότι θα πρέπει πρώτα να έχουν μαθητές και με βάση αυτούς να διασφαλίζουν την θέση τους. Με απλά λόγια είχαν ενστερνισθεί την αρχή «ότι οι μαθητές υπάρχουν γιατί υπάρχουν εκπαιδευτικοί» και όχι το αντίστροφο.
Είναι οι ίδιοι που δέχθηκαν τα τελευταία 10 περίπου χρόνια να κάνουν μάθημα χωρίς διδακτικά βιβλία, να προβάλλουν τα διάφορα προγράμματα (υγείας, περιβάλλοντος, κλπ) και όχι το εκπαιδευτικό αντικείμενο της ειδικότητάς τους και κυρίως να ρέπουν στο να μην κάνουν μάθημα. Κι αν κάποιος απ’ όλους αυτούς βρέθηκε ευσυνείδητος κάνοντας με αγάπη την δουλειά του, το σύστημα τον έβγαλε γραφικό και περίεργο…
Αυτά, όμως είναι που πληρώνει πλέον η επαγγελματική εκπαίδευση… ας πρόσεχαν…
Η επόμενη «σκοτεινή» ημέρα… για την Επαγγελματική…
Λίγα πράγματα, μπορεί να πει κάποιος για την επόμενη ημέρα της Επαγγελματικής και μάλιστα όχι ευχάριστα…
α) Ένα 40%των υπαρχόντων σήμερα ειδικοτήτων εκπαίδευσης, θα καταργηθεί είτε βιαία, είτε σταδιακά τα επόμενα δύο χρόνια… λόγω έλλειψης μαθητικού δυναμικού…
β) Ένα 30% του εκπαιδευτικού δυναμικού της θα απομακρυνθεί από το εκπαιδευτικό σύστημα και θα μεταταχτεί υποχρεωτικά στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα, λόγω έλλειψης εκπαιδευτικού αντικειμένου και ωραρίου… ίσως και μέσα στο τρέχον σχολικό έτος… Σε βάθος χρόνου υπολογίζεται ότι η μείωση του εκπαιδευτικού δυναμικού της Επαγγελματικής, μέσω της υποχρεωτικής κινητικότητας, θα φθάσει ή και θα υπερβεί το 50% του σήμερα υπάρχοντος…
γ) Θα υπάρξει δραματική μείωση των σχολικών μονάδων της Επαγγελματικής είτε με την συγχώνευση σχολείων, είτε με την πλήρη κατάργησή τους…
Υπάρχει ελπίδα ή όχι…;
Το μέλλον της Επαγγελματικής είναι δυσοίωνο για τα επόμενα χρόνια… Η ανάκαμψη που πιθανόν όλοι ονειρεύονται θα υπάρξει, αλλά με βάση την πείρα του παρελθόντος θα χρειασθούν πρώτα αρκετά χρόνια ανάπτυξης της Ελληνικής Οικονομίας, ώστε να υπάρξει ζήτηση για μικρομεσαία στελέχη του παραγωγικού ιστού της…
Μέχρι τότε, απλώς ακολουθείστε τον τελάλη…
----------------
Υ.Γ.1: Για όποιον διάβασε όλο το άρθρο και θεωρεί τα όσα αναφέρθηκαν συνοπτικά σ’ αυτό υπερβολικά, ας το κρατήσει στο αρχείο του. Ας μην ξεχνά κανείς ότι όταν γράψαμε το άρθρο για την απόλυση 3.000 εκπαιδευτικών εννιά μήνες πριν αυτοί τεθούν σε διαθεσιμότητα, όλοι θεώρησαν ότι κάναμε μαύρη προπαγάνδα… Τα πράγματα, όμως αποδείχθηκαν διαφορετικά. Σήμερα απλώς είναι η επανάληψη των συμβάντων εκείνης της εποχής, μόνο που αυτή την φορά δεν θα υπάρξουν φωνές για «ανάλγητες» συμπεριφορές της εξουσίας, από κανένα. Αντίθετα, αυτό που θα υπάρξει θα είναι «εφαρμόζουμε το νόμο και εξυγιαίνουμε το εκπαιδευτικό σύστημα»…
----------------
Υ.Γ.2: Από κοντά βέβαια έρχονται και οι άλλοι δύο κλώνοι, της Α/θμιας και της Β/θμιας Γενικής Εκπαίδευσης. Η διαφορά τους με την Επαγγελματική Εκπαίδευση είναι ότι η «ασθένεια» της μείωσης του μαθητικού δυναμικού είναι λιγότερο εμφανής από την τελευταία. Γι’ αυτό τα συμπτώματα μόλις αρχίζουν να αχνοφαίνονται, οπότε το «φάρμακο» θα δοθεί αργότερα, ίσως και μετά το 2018. Προς το παρόν είτε δεν θα υπάρξουν αναπληρωτές, είτε η μείωση του αριθμού τους θα είναι δραματική για την επόμενη χρονιά…
Εκπαιδ-άρχης
